Workshop
camper reparatie
Zondagochtend, 12 januari, we staan we in de woestijn
van de Anti-Atlas vlakbij Tafraoute. Vanuit mijn camperraam zie ik dat de
camper van een van onze groepsleden vlak naast een andere gereden wordt.
 |
| Uitzicht vanaf onze ontbijttafel op deze zondagochtend |
Veel
mannen staan ernaast: er is een technisch probleem: een remschijf waar gisteren
witte rook uitkwam en een smerige stank! Na wat discussie gistermiddag is het
voorstel de remschijf door te blazen met perslucht. Ook Hans komt kijken en
geeft adviezen.
 |
| Workshop camper reparatie |
De leegte van
de Anti-Atlas
In 2 dagen zijn we hiernaar toe gereden. Vanaf de
mooie kashba bij Ait Benhaddou met een schitterende zonsopgang vanaf het
plateau, voert de route verder naar het westen.
 |
| Vanaf het plateau bij Ait Benhaddou |
Eerst een lange rijdag naar
Tata over prima lege wegen. ’s Middags is er nog net tijd om de berg op te
klimmen voor een foto van weer een prachtige overnachtingsplek.
 |
| Weer een prachtige overnachtingsplek |
De dag erna rijden we een schitterende route door
de Anti-Atlas, het gebergte tussen de Sahara en de Hoge Atlas in.
Er is weinig ander verkeer, stoppen op of langs de
rand van de weg is geen probleem; midden op een brug om van het uitzicht te
genieten en foto’s te maken kan ook.
In de verte staan tenten van een Berber nomaden-kamp. Omdat
hier geen toeristen komen, lijkt dit authentiek. Heel veel geiten en schapen,
veel plastic flessen om water in te halen, een oude motorfiets voor de tent.
Vrouwen en kinderen bij de tent net als de kleine geitjes. Het lijkt erop dat
de mannen met grotere dieren mee zijn.
 |
| Overzicht en detail van het nomaden-kamp |
Voor de koffie rijden we een mooi plateau op en
krijgen gezelschap van een medereiziger. De gedeelde koffie en koekjes smaken
extra lekker.
 |
| Extra lekkere koffie! |
Het landschap blijft ons verbazen. De kleuren en
vormen van de aardlagen die de bergen hebben gevormd lijken in ieder zonlicht
weer anders.
Het groen van de palmentuinen van de dorpjes geeft een extra
dimensie. Vrouwen werken op de kleine veldjes, een enkele man ook. Vrouwen
sjouwen met brandhout en voer voor de geiten op hun rug.
 |
| Er wordt wat afgewerkt en gesjouwd door de vrouwen |
In of vlak naast de rivierbedding zijn op meerdere
plaatsen waterputten gemaakt die iedereen mag gebruiken. Een vrouw put water
voor haar geiten, maar wil natuurlijk niet op de foto. Daarom een foto van de
put zonder mensen.
Tegen de middag komen we in Tafraoute, een meer
bekende plaats volgens de reisgids, ook vanwege de prachtige roze rotsen hier
in de buurt. Vlakbij het dorp is een ruim veld waar campers worden gedoogd. We verheugen ons
al op een maaltijd in een Marokkaans restaurant in het dorp. Helaas, de
reisleiding laat ons per Whatsapp weten dat deze plek overvol is met campers.
We overnachten 10 km buiten het dorp bij de vreemd geverfde rotsen door een
Belgische kunstenaar. Wel grappig, maar ook wel kitscherig. Gelukkig is er nog
tijd om wat groenten en vlees kopen voor het avondeten.
We schuiven aan voor een namiddagborrel om nog even
deze prachtige dag door te nemen.
 |
| Compositie in het rood |
Vanochtend dus de reparatie ochtend. ’s Middags fietsen
we langs de bonte rotsen, prachtige natuurlijke formaties in allerlei vormen en
pittoreske dorpjes naar Tafraoute. We komen een kapper tegen waar ik over 5
minuten terecht kan voor een knipbeurt mét wassen, ook fijn. Douchen in de
camper kan prima, maar warm water kost gas.
We lopen medereizigers tegen het lijf. De tajine op
het terras in de zon smaakt heerlijk; gezellig zo met een groepje.
De zon is weer achter de rotsen, het is koud,
iedereen zit weer binnen. De band is gemaakt, de remvoering bleek toch normaal
warm te blijven na een testrit.
Morgen rijden we verder naar het westen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten