woensdag 15 januari 2020

Door de Sahara


Door de Pre-Sahara
Maandag 13 januari rijden de via de slechte onverharde weg de prachtige vallei van Tafraoute uit. 
slechte onverharde weg, langzaam dus
De weg naar het zuiden is slecht, het asfalt heeft rafel-randen. Gelukkig is er weinig verkeer, maar als er een brede tegenligger komt moet je de kant in, over die rafel-randen. Niet goed voor de banden, voorzichtige rijden dus!
Er lopen wel mensen langs deze weg ook al lijkt er in de verste verte geen bestemming.
Gaan ze helemaal naar de moskee lopen?
Voorbeeld van Rafel-rand asfalt
Het landschap wordt steeds droger en zanderiger: de eerste tekenen dat we de Sahara naderen.
Vandaag een bijzondere bestemming: de oude graanopslag bij Amtoudi. Deze is hoog boven op de heuvel gebouwd en was ook toevluchtoord in tijden van oorlog. De opslag en de weg er naar toe zijn recent prachtig gerestaureerd. Het doet ons erg denken aan de weer-kerken in Roemenië met dezelfde functie: voedselopslag en toevluchtsoord in tijden van oorlog.
De oude graanopslag bovenop de heuvel 

Ook vandaag weer een wild-camp in een steen-woestijn. Er staat een nomaden-tent niet zo ver van ons vandaan. Net voor zonsondergang loopt een van de meisjes langs, luid pratend in een telefoon. Een kwartier later komt ze terug met een grote kudde geiten en ezels samen met nog twee meisjes. Ze lopen langs onze camper, maar ze snappen dat wij uit het raam kijken. Achter een bosje worden snel de hoofddoeken goed en netjes omgedaan.
Op weg naar huis de nomaden-tent 
De volgende dag kunnen we in Goulimime aan de rand van de Sahara in een grote Marjane supermarkt weer westerse dingen inslaan. De kaas, die er verkocht wordt is voornamelijk Nederlandse. Toch weer fijn. Het is een groot dorp met veel huizen. Ik vraag me af waar de mensen van leven. Er is wel een klein beetje landbouw rond het dorp en natuurlijk moeten machines die de nieuwe weg aan het bouwen zijn onderhouden worden. Of dat voldoende is? Niet voor iedereen. We rijden maar kort door het stadje in zien wel drie keer dat mensen in de vuilnisbakken graaien of er nog iets eetbaars inzit. 
Met de ezelwagen kun je alles transporteren
Ik help de lokale economie een heel klein beetje door een heerlijk versgeperst glas sinaasappelsap te kopen. Ik laat het persen in ons eigen glas.

Door de Sahara
Na Goulimime begint de Sahara zelf! Heel droog, heel leeg met af en toe wat heuvels. Ik kan me nu beter voorstellen hoe dit honderden kilometers door zou kunnen gaan. 
In de Sahara

Wij rijden door tot Tan Tan, 20 km van de kust. Ineens zijn de gebouwen niet meer bruin en geel maar wit en blauw. Zelfs de moskee is deels blauw.
Ook het stadje aan het strand is blauw met wit maar vooral klein en een beetje vervallen. Er staan wel 10 kranen om een groot nieuw complex te bouwen. Een hotel?
Op de plek van ons wild-camp wordt nu een weg gebouwd. We gaan naar een camping met uitzicht en uitgang naar het strand en de zee. Er is nog tijd voor een heerlijke strandwandeling. 
Weet iemand welke bloemen dit zijn?
Vandaag rijden we terug naar Goulimime en verder noordwaarts naar Plage Blanche. Hier staan we boven op de duinen, alle campers op een rijtje met een prachtig uitzicht op de zonsondergang. We maken een mooie wandeling langs zee en een lagune. De golven breken met donderend geraas! De flamingo’s die onze buren zien, missen we, helaas!
Op een rijtje op het duin
Strandlopers, meeuwen en veel plastic op het strand
De ondergaande zon reflecteert in de Zwerver
Morgen verder langs de kust naar het noorden.

2 opmerkingen: