Ruim twee en een halve dag zijn we nu in Marrakesh,
wat een belevenis. Hier is alles de overtreffende trap.
In het Marrakesh Museum |
Het “Place Jemaa-el-Fna”, het grote, drukke,
lawaaierige, verrassende plein met slangenbezweerders, tig orkestjes die
allemaal om het hardst spelen, verhalenvertellers met grote kringen Marokkanen
eromheen die veel plezier hebben, (wij snappen er natuurlijk niets van), met honderden
stalletjes waar iedere avond wordt gekookt en de walm je tegemoet slaat, en met
héél véél mensen op ieder tijdstip van de dag en nacht. En dan is er natuurlijk
ook nog het simpele vermaak: twee flessen boven op elkaar als je met een
voetbal de bovenste ervan afschiet terwijl de onderste blijft staan win je iets.
Populair want iedereen denkt dat het hem lukt.
De Medina heeft eindeloos veel winkeltjes,
eettentjes, oude caravan serai zijn nu werkplaatsen voor hout- en leer
bewerkers, ververijen en kleermakers. Er komt van alles doorheen sjezen,
slenterende toeristen, haastige Marokkanen, fietsers, autos, hand -en ezelskarren,
alles door elkaar heen!
Alles door elkaar heen in de nauwe straatjes! |
Ook op de pleinen gebeurt van alles! |
De paleizen zijn groot, heel groot. Het Badi paleis
is grotendeels een ruïne, maar indrukwekkend door zijn grote, geometrische
indeling en waterpartijen.
Badi paleis, groot..... |
Het Bahia Paleis is prachtig gerestaureerd met groene
tuinen, geometrische zalen met fijn stucwerk, bewerkte houten plafonds en tegel-tableaus.
fijn stucwerk, prachtige plafonds in het Bahia paleis |
Maar voor mij is de overtreffende trap van
Marrakesj vooral in zijn prachtige gerestaureerde “Riads”; huizen van de
notabelen. Ook hier zijn veel hotels maar die hoef je niet binnen te sluipen.
Er zijn een groot aantal Riads omgetoverd tot interessante musea. We hebben er wel
een stuk of vijf gezien, de een nog mooier en grootser dan de andere. Voor mij zijn het huis en de binnentuin zeker zo
interessant zijn als de collectie.
Onze eigen
vermoeidheid is ook van de overtreffende trap. We hebben deze dagen zoveel gelopen en overal gekeken dat mijn
voeten pijn doen en we uitgeteld in de camper zitten ‘s avonds. Vandaag hebben
onze fietsjes goede diensten bewezen, hoewel het natuurlijk lastig was om die
in de Medina te parkeren.
De plek waar onze campers geparkeerd staan is ook
al zo’n overtreffende trap: op 200 m van het grote centrale plein op een
parkeerplaats achter een muur waar zelfs stopcontacten inzitten en een
rioolputje voor de deur! Helemaal prima!
We staan 200m van de Koutoubia Moskee geparkeerd |
Om daar te kunnen staan moeten we er wel aan het
eind van de ochtend zijn. Op woensdag 22 januari rijden we al om acht uur weg
van de boulevard. Het is nog bijna donker, we turen naar mogelijke gaten in het
asfalt en onverlichte voertuigen op de weg. Het gaat gelukkig goed. De route
gaat door een landelijk gebied met heel veel ezelswagens, soms zelfs een
tractor.
Groen met gele velden én regen wolken |
Onderweg zijn steeds meer ingezaaide velden, hoe
dichter bij Marrakesh hoe groener het wordt. Of het gras is of wintertarwe is
moeilijk te zien. Op veel plaatsen zijn de velden geel gekleurd van een soort
speenkruid, een prachtig gezicht.
Als alle campers op de parkeerplaats staan, lopen
we gezamenlijk naar het grote plein en een eindje de Medina in. Wij lopen naar
het Museum van Marrakesh, een prachtig gerestaureerd paleis met een bescheiden
collectie. De zellij, gekleurde tegelpatronen, houten ingelegde plafonds en prachtig stucwerk
zijn de echte blikvangers in dit museum.
‘s Avonds gaan we eten in een restaurantje
aanbevolen door de reisgids. Boven op het terras zitten mensen, maar dat is mij
te koud. De kamer binnen is eigenlijk heel ongezellig en we zitten er helemaal
alleen. Het eten is wel lekker maar dit is niet voor herhaling vatbaar. De
volgende dag eten we dan ook ergens lekker in het zonnetje in het begin van de
middag op een terras waar veel is te zien. Veel leuker.
Prachtig kleurig stucwerk in het Mouassine museum |
Op de tweede dag bezoeken we de paleizen en nog
meer prachtige huizen. Het Tiskiwin museum biedt een prachtige collectie van
mooi versierde gebruiksvoorwerpen, kleding en sieraden van de volkeren tussen
Marrakesh en Timboektoe.
Berber nomaden tent in het Tiskiwin museum |
Er staat ook een ingerichte Berber nomaden tent. Erg
interessant, die hebben we onderweg alleen op afstand kunnen bekijken. Helaas
is de collectie wat stoffig en is er niet voldoende ruimte en uitleg
beschikbaar voor al deze prachtige voorwerpen!
Als we de derde dag in het kleine, prachtig
ingerichte Berber museum zijn, wordt het belang van een goede presentatie
duidelijk.
Dit museum is in de nieuwe stad, dus buiten de
Medina. Het ligt in een tuin gekocht en ingericht door Yves Saint Laurent.
Een nieuwe zaal is gewijd aan de kleding die door YSL is ontworpen. Prachtig
opgezet met muziek en video materiaal die het geheel ondersteunen, schitterend!
Helaas is het niet toegestaan foto’s te maken.
Wat een grote naam al niet doet: de tuin en de musea
zijn hartstikke druk. De toegangsprijs is heel hoog. Het restaurant in de buurt
waar de koffie dronken vroeg drie euro voor een kopje koffie!
En dan te bedenken dat we vrijwel het zelfde gezien
hebben in het Tiskiwin museum voor een derde van de prijs. Daar was vrijwel
niemand en mochten we wel fotograferen. Dat hebben we te weinig gedaan want
toen wisten we nog niet hoe echt de voorwerpen daar waren.
Op onze laatste middag is er nog net tijd voor het
Mouassine Museum, ook weer in een prachtig 16e-eeuwse Riad. Die
avond wordt er een Berber-concert gegeven. Daar kunnen we nog net naar toe!
Berber Musici |
Het concert in de kleine mooi gerestaureerde
ontvangst kamer is erg mooi en levendig. Het 30-man sterke publiek wordt
aangemoedigd mee te klappen; een paar van ons worden zelfs uitgenodigd voor een
klein dansje. Een heel leuk uurtje, afgesloten door thee met huis gemaakt
gebak op het dakterras.
Nu zitten we helemaal uitgeteld in ons huisje.
Morgen weer verder de bergen in. Wel fijn want ook de luchtvervuiling en smog in Marrakesh zijn van de overtreffende trap. De besneeuwde bergen van de Hoge Atlas zijn helemaal wazig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten