Watervallen en sneeuw

Watervallen

Op zaterdag 25 januari laten we de smog van Marraksh achter ons en rijden naar de frisse lucht van het Atlasgebergte.

Onderweg is er veel landbouw, de vlakte waarin Marrakesh ligt is vruchtbaar. Grotere irrigatiekanalen monden uit in kleinere gootjes. Paard en ezel-wagens, zijn er nog steeds, maar het aantal tractoren neemt toe. Mooi zijn de vele bloeiende amandelbomen die we tegenkomen.

Grote irrigatiekanalen 

Paarden en tractoren, alles wordt gebruikt

Zwerver mag op de camping “Zebra” staan, terwijl wij met z’n alle naar de watervallen van Ouzoud lopen. Het kleine bergriviertje stort zich naar beneden de diepte in. Best indrukwekkend voor zo'n droog land als Marokko. 

Watervallen van Ouzoud ....

Ook indrukwekkend zijn alle toeristen stalletjes en restaurantjes eromheen. Een hele groep Marokkaanse vrouwen doet blijkbaar een uitstapje. Ze genieten volop van dit spektakel. Eenmaal beneden willen Nils en ik verder lopen. Er is een oversteek middels zandzakken en een wiebelige bruggetje. Het pad loopt verder. Tot onze verrassing kunnen we aan de overkant weer omhoog en zo doorlopen naar de camping. 

...met veel stalletjes

De lucht betrekt, ineens begint het te stortregenen zelfs te hagelen. Het duurt niet lang, de zon is snel terug. Die tovert een prachtige dubbele regenboog boven ons hoofd.

Schitterende dubbele regenboog 

De volgende dag is het rust- was- en klusjesdag op de camping. Heerlijk! Ook de keuken is prima. Twee avonden eten we gezellig en lekker in het simpele restaurant.

Sneeuw!

Maandag rijden we al vroeg verder de bergen in. Eerst langs de kloof van de waterval met veel haarspeldbochten omhoog en naar beneden. Het riviertje steken we over via een smalle, wiebelige brug. 

Zwerver is klein in dit imponerende landschap 

Ook hier wordt het water van de bergen goed gebruikt; grote groene velden en vooral veel appelboomgaarden (denken we), met grote, moderne koelhuizen er naast. De sneeuwtoppen van de Hoge Atlas zien we al van ver liggen. Het heeft blijkbaar net gesneeuwd, zo wit ziet het eruit. Nog wat hoger ligt er sneeuw langs de weg. Grote schaapskuddes steken de weg over, die trekken zich van de sneeuw niets aan, lijkt het.

Via een onverhard pad rijden we naar onze overnachtingsplek een bergmeer op 2000 m hoogte omzoomd met besneeuwde bergen, schitterend! Met z’n vieren lopen we in ruim twee 100 uur helemaal rond het meer. Over grote keien en door de maagdelijke sneeuw, de wilde honden achter ons aan. 

Toch niet Zwitserland .....???  

Moe maar voldaan zetten we de kachel aan. Nu maar hopen dat ons laatste beetje gas voldoende is, want op deze hoogte gaat het vriezen. Gelukkig blijft de kachel branden en bevriest onze waterleiding niet. Aan de binnenkant van de ramen zit wel ijs, we moeten krabben! 

We moeten krabben! 

Snel na het ontbijt vertrekken we naar Fez, de motor maakt Zwerver weer lekker warm.