Langs de sneeuw over de Hoge Atlas

Op maandag 6 januari rijden we naar de voet van de grote bergketen die Marokko doorsnijdt: de Hoge Atlas. Die gaan we de volgende dag oversteken!

Eerst komen de door een paar kleine dorpjes. In Taznakt kun je goed tapijten kopen. Maar ons huis is al ingericht, dus gaan we heerlijke koffie drinken in de zon en genieten van de gezellige bedrijvigheid op straat. Een paar foto’s stonden al in het verslag van een paar dagen geleden.

Het lokale vervoer-
een busje dat onregelmatig voorbij komt

Het volgende dorpje, Taouline, is bekend om zijn saffraanteelt. We vinden het saffraan-museum, maar dat stelt weinig voor. Het is gezellig eten op een terrasje in de zon. Dinsdag staan we al om 8:45 uur klaar om te vertrekken naar de Tiz-n-Test pas helemaal over de Hoge Atlas. 

Het eerste deel rijden we in konvooi, de uitzichten zijn geweldig vooral in het ochtendlicht, maar de weg is smal en slecht. Waar nodig houdt Hans auto’s tegen zodat die op ons wachten op een plekje waar we kunnen passeren.

In convooi over de pas, vanwege de slechte smalle weg

Het is genieten van deze tocht! Na een gezamenlijke koffie rijdt ieder het tweede stuk voor zichzelf. Het blijft schitterend, de sneeuw op de bergen in dit droge, warme land maakt de rit extra bijzonder. De zon staat grotendeels in onze rug, de rijrichting is Noord, dus de uitzichten blijven spectaculair.

Kleine bergdorpjes met lemen huizen liggen verscholen in de heuvels. Je zult hier maar wonen in deze afgelegen streek.

Halverwege de afdaling komen we langs de TinTal moskee uit 1153. Die is nu niet meer in gebruik, dus mogen wij als niet moslims die bezoeken.

Tin Tal moskee uit 1153

Pas tegen vijf uur komen we op een luxe camping met zwembad. Nils steekt meteen zijn teen in het water, maar dat is veel te koud. De camping heeft een restaurant, waar we ‘s avonds gezellig samen eten. De tajine met kip is lekker, helaas ontbreken de groenten. De volgende avond koken we maar weer zelf.

We blijven een dagje staan op de camping: heerlijk en nuttig. De was wordt gedaan, Zwerver schoongemaakt en wijzelf gaan ook lekker onder de douche.

Maar vooral genieten we van het heerlijke warme zonnetje en het verse stokbrood wat Hans en Nancy laten bezorgen.

Vandaag rijden over de Tichka pas naar het Zuiden. Een lange rit, zelfs voor stoeltjes bij de koffie gunnen we ons geen tijd, gewoon op de grond op een steen!

De eerste helft van de rit zitten we in de lucht vervuiling van Marrakesj, wat in een grote kom ligt. Een smalle strook “smog” hangt boven de horizon. Eenmaal in de bergen schittert de sneeuw ons weer tegemoet.

Op de voorgrond het waterketeltje van de werkers

Er wordt heel hard aan de weg gewerkt op veel verschillende plaatsen, de weg wordt 2 keer zo breed. Grote rotsen krijgen brede sleuven en al dat puin moet ook worden afgevoerd! Het lijkt of het hele landschap wordt verbouwd.

De oude weg is erg slecht, stukken van de nieuwe weg zijn nog niet geasfalteerd, het is inspannend rijden. Zoals altijd vergoeden de uitzichten veel.

Zelfs helemaal bovenop de pas liggen kleine dorpjes tegen de helling aangeplakt. Kleine veldjes worden met zorg geïrrigeerd zodat er iets kan worden verbouwd. De souvenir verkopers storen zich niet aan de hoogte en de kou.

 

Ook bovenop de berg kun je souvenirs kopen

Aan het eind van de middag bezoeken we de kashba van Ait Benhaddou. Deze is voor meerdere films uitgebreid gerestaureerd, in de stijl die nodig was voor de film. Nu kun je er als toerist heerlijk rond dwalen en overdenken hoe het leven vroeger geweest zou kunnen zijn. 

Kashba in de filmset Ait Benhhaddou

Een vioolspeler maakt muziek, Ik denk dat hij blind is. Natuurlijk geven we wat. Hij vraagt of we zijn euro's willen wisselen voor Dirhams, dat doen we!

We drinken thee en koffie op een terrasje met een schitterend uitzicht. In de verste zien we de truck van Hans en Nancy al staan; daar gaan we vannacht slapen. Weer zo’n mooie plek!