Terug naar huis en de dagelijkse routine.

Paardenshow op de Poesta

Dinsdag 8 juli boeken we voor de “Poesta Tour”. Eerst maken we samen een mooie wandeling over de poesta, langs de paarden, het kleine openlucht museum met hutten  en een kleine coral, waar de dieren ‘s nachts verblijven, en natuurlijk veel prachtige veld-bloemen. 

Oude herdershutten

Om 11:00 uur rijden we op een wagen getrokken door paarden naar het kleine binnen museum midden op het veld. Er staan veel gebruiksvoorwerpen en foto’s van hoe het vroeger was, interessant.

Om 12:15 uur is een prachtige paarden show. Een persoon staat schrijlings boven op twee paarden en ment de drie paarden ervoor. Spectaculair! Ook de andere verrichtingen zijn leuk om te zien. 

Die middag rijden we door naar het Balaton-meer, nog best een eindje weg. Om half zeven staat Zwerver op een prachtige plek met uitzicht op het meer, met dank aan “Park4night”. Helaas is dit eigenlijk een wandelgebied en pal voor riante woonhuizen. Een eindje verder vinden we een rustig plekje aan een park, dat is beter voor een overnachting. Na een snelle maaltijd maken we nog een avondwandeling langs het meer met prachtige uitzichten. Maar ook met heel veel muggen!!! Als we weer naar boven lopen komen we in hele wolken van die beestjes terecht, ze vliegen zelfs onze mond en neus in! Gelukkig staat Zwerver niet vlak naast het meer en zijn daar wat minder muggen. Toch houden we alles potdicht.

Balatonmeer

Nog één keer parkeren we langs de Donau voor een mooi fietstochtje. Hier komen de zowaar Elly en Ernst tegen van onze Roemenië-groep. Grappig, de wereld is klein. Overnachten doen we in Eisenstadt in Oostenrijk, gewoon op een parkeerplaats.

Langs de Donau

Woensdag 10 juli rijden we volgens afspraak om 18:00 uur de straat van onze dochter Saskia en haar partner Sven binnen. Met Sven fietsen we naar een lommerrijke Duitse Biergarten, waar we ook Saskia kunnen begroeten die daar vanaf haar werk naar toe is gefietst. Die avond lossen we gezamenlijk een leuk “Escape-room“ spelletje op, leuk!

Deel van het altaarstuk in Rothenburg upon der Tauber, 

Op aanraden van Saskia bekijken we Rothenburg upon der Tauber, een mooi middeleeuws stadje met vooral prachtige kerken.  Het overnachtings-plekje in Rudesheim am Rhein, mét uitzicht op de rivier (dit is tenslotte onze grote rivieren-reis) ligt naast het spoor. Hier rijden veel goederentreinen, de hele nacht door, niet echt rustig.

Verder gaat het naar het noorden vlak langs de rechter Rijnoever met veel kastelen, en ook de Lorelei. Dit had ik altijd al eens willen doen. Voor onze laatste koffie vinden we een prachtig plekje naast de rivier. Genieten!

Koffie plekje aan de Rijn 

We brengen twee gezellige dagen door bij Miro en Winfried in de Eifel. Zondag rijden we naar Maastricht; we hebben kaartjes geboekt voor het concert van Andre Rieu op het Vrijthof. Gelukkig ook voor de camper plaats bij de haven, de laatste vrije plek twee maanden geleden. We fietsen naar de stad, die helemaal in het teken staat van de concerten. Overal aankondigingen, het Vrijthof is al helemaal ingericht, er lopen heel veel mensen op straat. We parkeren onze fietsen en lopen heel gezellig door de stad, afgewisseld met de Wimbledon finale Djokovic - Federer die we op de tablet af en toe bekijken. Het concept is een belevenis: zoveel mensen, zoveel show. Helaas valt de kwaliteit van de muziek af en toe tegen, blijkbaar is dat lastig op zo’n groot plein. Toch een heel geslaagde avond.

Met een foto van Andre Rieu

Ondertussen heeft Nils besloten NIET de vierdaagse te lopen vanwege de voortdurende lichte blessure aan zijn achillespees. Dus drinken we op maandagochtend alleen koffie bij Rini, waar Nils  anders de hele vierdaagse week gebleven zou zijn.

Onze Zwerver blijft achter bij de dealer in Harderwijk voor kleine reparaties; maandagavond komen we met de trein naar huis. Ik had me al helemaal verzoend met een compleet verdroogde tuin, maar dat valt erg mee! Wel hebben de slakken stevig huis gehouden. Daar is wat aan te doen, ik raap wel 50 slakken uit de tuin die allemaal in het riool verdwijnen. De tuin kan wel water gebruiken, daar is de tuinslang goed voor.

Onze niet-verdroogde tuin

Woensdag ochtend rijden we alweer naar Rijswijk om op onze kleinkinderen te passen. Het is heel gezellig om die, hun ouders en onze familie in de regio weer te zien! Zaterdag halen we Zwerver op zodat we eindelijk de was kunnen doen en de camper helemaal schoon kunnen maken.

Nu zijn we alweer een paar dagen heerlijk thuis. De tuin is een beetje minder een wildernis, de was ligt schoon in de kast en de stofnesten zijn weer weg.

Nu nadenken over de volgende tocht. Het plan is om van de winter naar Marokko te gaan.

Aangehouden door de politie – afscheid van de groep.

Op woensdag 3 juli hebben we onze Zwerver er niet aan gewaagd het kleine weggetje naar de ijsgrot te rijden. Het is te ver voor de benenwagen, want die avond willen we weer op de camping van de groep zijn. Het wordt een mooie wandeling langs de weg door de kloof met heel veel bloemen!Ook hier is iedereen bezig met hooien; een paar koeien lopen zomaar over de weg. Er wonen hier keuterboertjes zo langs de rand van het nationale park.

Koeien op de weg; Overal bloemen.

Met onderweg gekochte boodschappen rijden we aan het eind van de middag de camping op. De excursie naar de vestingstadje Albu Iulia is interessant; de Kronings-Kerk uit het begin van de vorige eeuw straalt veel grootsheid en weelde uit. De vestingwerken zijn bewaard gebleven en prachtig gerestaureerd: Bourtange in het kwadraat. Bij de wisseling van de wacht wordt zelfs een echt aandoend kanonschot gelost!

Wisseling van de wacht in Alba Iulia

Via de imposante middeleeuwse vesting, later verbouwd tot renaissance kasteel van Hunedoara rijden we naar onze laatste camping in het westen van Roemenië. De provinciale weg is net geasfalteerd en nodigt uit tot hard rijden. De wegen hier in Roemenië gaan allemaal dwars door de dorpen waar je 50 km/h behoort te rijden. Dat doet niemand en na vieren een halve week wij ook niet (meer). De waarschuwing voor radarcontrole in een klein dorpje onderweg via Whatsapp van de groepsleiding zien we te laat. De politie controleert en meet dat we 23 km te hard rijden! 

Nils voor het kasteel van Hunudoara

Na controle van rijbewijs en autopapieren staan we deemoedig naast de politieauto. De agenten, netjes in uniform en met een herkenbare politieauto laten ons de beelden van de snelheid zien. Ze dreigen een bekeuring uit te schrijven van maar liefst 860 Lei, ruim € 200. Zo op onze een na laatste dag in Roemenië hebben we geen Roemeens geld meer. Betalen in euro’s kan niet, zeggen ze. Er rest ons alleen een lastig, moeilijk en duurder (wordt gesuggereerd) traject via een betaling in het postkantoor in de dichts-bijzijnde grote stad. Tenzij ze natuurlijk geen bekeuring uitschrijven . . . .  We denken er niet aan om de reisleiding telefonisch om hulp te vragen en wapperen met briefjes van € 50. Als we € 100 door het raampje oversteken, komen we er met een waarschuwing vanaf.

Een IJS als afsluiting

We balen verschrikkelijk. Allereerst om dat we te hard hebben gereden en niet op tijd op de Whats-app hebben gekeken! En natuurlijk omdat we meegedaan hebben met corruptie, die in Roemenië dus welig tiert. En natuurlijk is het jammer van de € 100.

Eenmaal op de camping blijkt iedereen verstandiger geweest te zijn en wel de juiste snelheid te hebben aangehouden. Dom, dom, dom, maar een wijze les voor toekomstige reizen in corrupte landen. Je moet je gewoon aan de maximumsnelheid houden om geen problemen voor jezelf te veroorzaken!

Zaterdag 6 juli gaan we nog een keer met de bus naar Arad, de stad waar onze reisleidster is opgegroeid. Ze vertelt prachtige persoonlijke verhalen over haar jeugd in deze stad, die steeds moeilijker werd naarmate de repressie onder Ceaușescu erger werd. We sluiten af met een heerlijke ijs-coupe aan de rivier.

Die avond is het afscheidsdiner waarmee alle NKC reizen worden afgesloten. Er is geld ingezameld, tekst op een prachtige kaart (al uit Nederland meegenomen), leuke anekdotes over ieder koppel, en Nils en ik hebben een veldboeket geplukt. Afscheid nemen na bijna 5 weken is altijd moeilijk!

Vandaag zijn we terug gereden naar Hongarije; Szeged, vlakbij de snelweg, is een mooie stad om in rond te lopen. Nu staan we op een kleine veldje op de Hongaarse poesta. Ons beltegoed was net voldoende om de Nederlandse vrouwen moedig strijdend ten onder te zien gaan tegen de dames van de Verenigde Staten! 

Oh ja, het is lekker koel, het regent weer een beetje.

In de regen!

Vanochtend, woensdag 3 juli, worden we wakker door het gerommel van de donder. Snel doen we alle ramen dicht, die hebben we met deze warmte ook ‘s nachts open. Al gauw vallen dikke regendruppels. We staan prachtig op een kleine camping langs een klein beekje, wat door de regen al snel helemaal bruin kleurt. Op het weiland vormen zich plassen! Helemaal veilig voelen we ons niet, we rijden snel naar het verharde deel waar we nu nog staan. Deze camping is ook een boerenbedrijfje, gisteren werd de hooi met wel vijf mensen bij elkaar geharkt en op kleine hooibergjes gestapeld. Nu is het campingveld weer een stuk groter!

Zwerver in het water in de regen;  eerder naast de rivier

 De regen is gestopt, de bergen dampen nog na, straks gaan we verder. Onze vriendelijke Roemeense buren zijn al aan de wandel gegaan. Zij hebben een kaartje voor ons getekend wat we hier kunnen doen. Er is nog een ijsgrot om te bekijken, tenminste als we die kunnen vinden. De wegen in dit park zijn zo smal dat we onze Zwerver daar niet teveel aan willen wagen. We gaan het proberen met de benenwagen.

Ja, we zijn nog een nachtje op onszelf. Onze groep heeft een rustdag, wij wilden graag in deze bergen wandelen (vierdaagse training) en de grotten zien. Dat is gisteren prima gelukt, een mooie wandeling met steile hellingen en onverwacht een grot met verlichting en een rondleiding. Leuk!

We zijn in het Karstgebied van noordwestelijk Roemenië. Ook maandag hebben we prachtig gewandeld in een schitterende kloof. In ons enthousiasme om zoveel mogelijk te zien hadden we onderweg naar de camping van de dag ervoor al een deel van de excursie die voor maandag op het programma stond zelf bekeken. Het museum dorp “Rimetea” ligt prachtig onder hoge steile rotsen. De witte huisjes, de mooie kerk, alles in een wonderschone zetting tussen de steile bergen.

Koffie tussen de bloemen onderweg

Rimetea, allemaal oude witte huisjes 

Daarna overnachtten we in de camping, de Oude Walnoot, erg mooi met grote notenbomen met prima schaduw. Voor ons werd een demonstratie cocktails maken gehouden; natuurlijk mochten we ook proeven, erg leuk!

Onze groepsreis duurt nog drie dagen. Daarna rijden we terug, via Saskia en Miro. Na een concert van Andre Rieu in Maastricht, lever ik Nils af bij de Nijmeegse Vierdaagse en de camper bij onze dealer in Harderwijk. 15 juli ben ik dan weer thuis, Nils volgt, met Zwerver, aan het einde van de vierdaagse.

Boekarest - over de Karpaten, mét beer

2-dagen Boekarest

Voor de Synagoge in Boekarest

Op woensdag 26 juni vinden we een parkeerplaats in Boekarest middels “Park4night”. Het is zo dicht bij het centrum dat we gaan lopen. Het wordt een erg leuke dag, wel vermoeiend de hele dag in de stad. Het bezoek aan de mooie Joodse synagoge is voor mij een hoogtepunt. Ik was nog nooit in een synagoge geweest. Niet zoveel anders dan een kerk of moskee. Natuurlijk geen altaar, wel banken en prachtige versieringen!

In Boekarest staan best veel mooie gebouwen; banken, sommige overheidsinstellingen en natuurlijk hotels hebben blijkbaar geld, en zien en prachtig uit. Sommige kerken ook, maar er moet nog veel opgeknapt worden. 

Er wordt op veel plaatsen hard aan gewerkt, dus dat komt vast goed.

Het gigantische parlementsgebouw in Boekarest

Aan het eind van de middag rijden we de camping op waar de rest van de groep ook staat. De volgende dag staat de bus klaar voor een toer door de stad. Onze reisleidster geeft veel informatie. Helaas kunnen we het waanzinnig grote parlementsgebouw van Ceaușescu niet van binnen bekijken, het wordt gebruikt want Roemenië is dit half jaar (tot 1 juli) voorzitter van de EU. We mogen wel het woonhuis van de Ceaușescu’s  bekijken, wat een gouden overdaad en na-aping van de klassieke Franse stijl van Louis XVI.

Concert gebouw in Boekarest

Tijdens de zeer uitgebreide redelijke warme lunch worden  traditionele volksdansen uitgevoerd, aardig.

Over de Karpaten-berenland

Op donderdag 27 juni vertrekken we al vroeg om onderweg naar onze camping aan de voet van de Karpaten het nodige te zien. Het paleis van de eerste Roemeense koning in Targoviste is weliswaar een ruïne maar interessant om te zien. 

Oud paleis uit de 16-de eeuw

Het oude klooster van Curtea de Arges heeft een bijzondere interessante kerk met islamitische invloeden. Het stukwerk aan de buitenkant en de gedraaide torens doen denken aan de Moorse bouwwerken in Spanje.

Die avond staan we in een weiland van een plaatselijke boer. Er loopt zelfs een koe dwars door alle campers heen. De gezamenlijke barbecue is gezellig; voor ons een gelegenheid om veel sla een heel veel geroerbakte groenten te maken. Lekker! De plaatselijke supermarkt levert voor iedereen heerlijk ijsje als toetje, georganiseerd door de reisleiding die zoals altijd, heel goed voor ons zorgt.

Wandelen naast de beren

Naar de pas, de weg aan de andere kant 

 Al vroeg (ja alweer. . .) vertrekken we voor de tocht over de Karpaten, volgens Top Gear de mooiste Bergweg in Europa! Het is inderdaad spectaculair. Op 2034 m hoogte is een stuwmeer, daarna begint de klim naar de pas. Onderweg drinken we als vanouds koffie, lekker bij deze koelere temperaturen. Het is koffie met een apart “luchtje”. 2 dagen geleden blijk ik het laatste papieren filter gebruikt te hebben. Dan maar twee schone vaatdoekjes op elkaar, samen werken ze prima. De koffie smaakt een beetje apart, maar wel lekker!

Gedurende onze prachtige wandeling langs een riviertje in een kloof maken we grapjes: misschien komt er wel een beer langs! Immers beren komen hier nog in het wild voor. We denken dat het zo vlakbij de weg niet zo’n vaart zal lopen. Onze medereizigers helpen ons later uit de droom: vlak bij onze wandelplaats hebben zij een half volwassen beer gespot op de weg. Helaas die hebben we gemist, of misschien wel niet helaas. Moeder-beer wil je, denk ik, niet zo graag tegenkomen.

Nils en ik rijden allebei een stuk van deze spectaculaire weg. Zo kunnen we allebei genieten: zowel van het rijden als van de uitzichten. Ook ‘s middags maken we nog een  mooie wandeling, maar nu buiten het beren-land

Er wacht ons weer een bijzondere, ruime camping: “De Oude Wilg” aan een riviertje. Daar wonen zigeuner-boeren en steken ‘s avonds de koeien over. Een mooi gezicht. 

Koeien en paarden steken de rivier over, je haalt grint uit de rivier

Dracht van de zigeuner vrouwen

Het Nederlands-Roemeense echtpaar, dat de eigenaar is van de camping, ook een heerlijke maaltijd, met groentes, voor ons! Helaas is de ruimte wat klein en laag voor 44 mensen; er is veel lawaai en de banken zijn hard (ik ben mijn kussentje ondertussen kwijtgeraakt).

De excursie naar Sibiu is erg mooi; het stadje was een aantal jaren geleden de “culturele hoofdstad van Europa”. Daarvoor zijn veel restauratie werkzaamheden uitgevoerd. Er ligt ook geen zwerfvuil op straat in dit oud Duitse stadje. De musea zijn mooi, we zien Roemenië groeien van Neanderthalers naar de middeleeuwse bloeiende vorstendommen. Heel interessant!

Ook gedurende deze excursie wordt veel tijd ingeruimd voor een uitgebreide lunch, ook nu weer op harde banken in een kleine ruimte. Jullie begrijpen ik ben niet erg enthousiast over de omgeving, hoewel het eten best lekker was.

De huisvlijt van op glas getekende iconen geeft aan hoe belangrijk religie hier was in de afgelopen eeuwen. Tenslotte bezoeken we een “versterkte kerk”. De gids vertelt een boeiend verhaal in prima Duits, zij woont hier als een van de laatste Duitstaligen.

Morgen weer een camping verder.