woensdag 22 januari 2020

Sfeervolle Medina's en havens


Meer dan 22 jaar geleden waren we ook in Marokko op een georganiseerde reis. We waren onder andere in Essaouira, een leuk oud havenplaatsje aan de westkust. Ik ben benieuwd of we ons daar nog iets van herinneren.
Onderweg naar Essaouira zien we steeds meer groen
Niet dus: er is veel veranderd. Een nieuwe haven, in de Medina is veel gerestaureerd, alleen de winkeltjes met heel veel souvenirs komen ons nog bekend voor.
Toegangspoort van de Medina, mét vlaggen
de koning was op bezoek
Ruim anderhalve dag lopen we door de Medina en de vissershaven. Het kleine museum is gevestigd in een mooi oud gebouw, een Riad. Dat smaakt naar meer, ik trek de stoute schoenen aan en loopt een aantal hotels binnen, die ook al zo mooi gerestaureerd zijn. Er heerst een prachtige oosterse sfeer, leuke hoekjes met veel kussens, prachtige trappenhuizen sfeervol verlicht en de meesten hebben een dakterras waar je heerlijk kunt eten volgens onze reisgids. 
Museum en hotel, beiden in een Riad 
 In de joodse wijk, Mellah, wijst een bordje naar de synagoge; die is open, natuurlijk gaan we kijken. Klein en sfeervol met blauwe tegels en mooie ramen. De joodse gemeenschap bestaat vrijwel niet meer. De meeste joden zijn naar Israël geëmigreerd.
Synagoge in de oude Joodse wijk
De vissershaven is levendig en gezellig; ook vies en verwaarloosd, veel van de vissersboten zien er slecht onderhouden uit. Er wordt overal vis schoongemaakt en verkocht. De meeuwen en katten fungeren als opruimdienst voor alle ingewanden. IJs wordt niet gebruikt. De vis moet dus snel worden verkocht en gegeten.
De vis wordt zonder ijs verkocht
Op de kleine scheepswerf worden boten gerestaureerd, alles met de hand. Het breeuw-touw wordt tussen de planken gehamerd. Een man met nette kleren staat erbij te kijken, de eigenaar?

De haven is veel te klein, de grotere boten liggen wel zeven rijen dik half buiten de haven. Dat maakt het laden en lossen er niet efficiënter op.
De vissersboten puilen uit de haven
Overal in de Medina zijn winkeltjes met souvenirs, prachtig houtsnijwerk, tapijten aardewerk, van alles! Het zou leuk zijn wat te kopen, maar we hebben geen idee wat we ermee moeten doen. Ons huis is al vol en het fotoboek dat we gaan maken is onze mooiste herinnering. Een aardewerken pot bovenop onze keukenlijst is al gekocht. Dus we zijn sterk en kopen toch maar niets.
Vis Tajine en munt thee
Wel eten we twee keer erg lekker in het stadje. Dan eten ‘s avonds alleen een broodje, lekker gemakkelijk. De camping waar we moeten staan, in Essaouira zelf mag het niet meer, is een eindje buiten de stad en tien minuten over een slechte onverharde weg. Nou ja het zij zo. We staan wel mooi in het groen.
Dinsdag 21 januari rijden we verder langs de kust naar Safi. Hier zien we wel een aantal industriële complexen: industrie: er is een fosfaatfabriek, een raffinaderij en een grote nieuwe kolencentrale met grote open steenkool ernaast.
Een straatje in de medina van Safi
De Medina is interessant, maar die lijkt op de anderen die we al hebben gezien. Toch is het altijd weer leuk om rond te lopen en iets van het normale dagelijks leven te zien. 
Heel veel sloffen

Zwerver voor de muur rond de medina van Safi 
Ook hier is geen camping, we moeten 30 km terug rijden naar een klein vissersplaatsje Souira Guedima. Over het strand wandel ik naar de kleine bootjes in het haventje. Ook hier een vesting. De Europeanen hebben deze kust wel goed verdedigd!
Haventje van Souira Guedima.
Geen van de bootjes die op het strand liggen, hebben een buitenboordmotor. Als ik er naar vraag begrijp ik dat de motoren mee naar binnen genomen worden. Er zijn ook een groot aantal kleine schuurtjes gebouwd aan deze haven.
Morgen rijden we door naar Marrakesh!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten