Weg geblokkeerd!

Heel veel wilde bloemen

“Stop!” De agent gebaart heftig; we kunnen niet verder; de weg is geblokkeerd en afgezet  met rood witte blokken. We zijn op weg naar Galicnik. Maar nu dus even niet. Het lijkt alsof we niet verder kunnen. De agenten spreken geen Engels, een aardige Pool vertelt in gebroken Engels dat verderop een rotsblok op de weg is gevallen. De weg moet nu opnieuw geasfalteerd worden. Daar is het wachten op.

Weg blokkade

“Hoelang?” vraag ik. “2 uur, 4 uur, misschien wel tot morgenvroeg”. Het is niet duidelijk. Terugrijden is ook niet echt een optie want dan moeten we helemaal terug naar het Ohrid meer. We besluiten de camper in de schaduw te parkeren en eerst maar eens even af te wachten. Ik heb nog een vergadering voor PUM. Er is data ontvangst via de telefoon. Het mobiele netwerk hier in Macedonië en Albanië is geweldig. We hebben net een nieuwe Macedonische simkaart gekocht voor €5 met 20 GB voor twee weken. Dat maken we niet op! 

Ondertussen groeit de rij met auto’s en wordt iedereen ongeduldig. Sommige mensen keren toch om. De vrachtwagens blijven staan en wij ook. Na ruim 4 uur wachten mogen we eindelijk verder. Het blijkt dat de weg opnieuw geasfalteerd wordt. Een rotsblok zien we nergens. Blijkbaar is het teveel moeite om de helft van de weg te asfalteren en daarna de andere helft. Hier sluiten ze blijkbaar de hele weg gewoon een tijd af.

Prachtige natuur in het Mavrovo Nationale Park

We rijden verder naar Galicnik. De weg is goed met schitterende uitzichten in dit Nationale Park. We rijden door een kloof met grillige rotsen. Het is geen toeristische route; er zijn geen campings en ook Park4night heeft niets in de aanbieding. We zullen zelf een plekje voor de nacht moeten zoeken. Eerst staan we langs de weg, maar dat is te druk. Dan vinden we een brug over het riviertje met links een steenhouwerij en rechts een weggetje naar een huisje waar niemand is. We staan prachtig! We wandelen langs het riviertje zowel 's middags als de volgende ochtend.

Slaapplaats voor 1 nacht

We zijn heel nieuwsgierig naar dat “witte” weggetje het laatste stukje naar Galicnik. Het valt mee; deze weg is veel beter dan sommige weggetjes in Albanië, dus wagen we het erop. Het gaat prima tot Nils in een scherpe haarspeldbocht omhoog zonder uitzicht ineens een grote vrachtwagen met houten stammen tegenkomt! Gelukkig heeft hij 10 m terug en uitwijk-plaatsje gezien. Hij rijdt Zwerver achteruit en er kan gepasseerd worden. Wat een opluchting! De weg blijft goed, maar wel smal. Gelukkig geen grote vrachtwagens meer!

De omgeving is schitterend hier hoog in de bergen. We zitten zelfs boven de boomgrens, Het is een skigebied. Op de kaart hebben gezien dat er een paard-rijcentrum is en daar staat op de kaart het tekentje voor een camping bij. Als we dat eindelijk bereiken blijkt er een grote betonnen parkeerplaats en een groot grasveld te zijn. “Nee” zegt de beheerder, “Het is geen camping maar jullie mogen er wel staan”.

Dat laten we ons geen 2 keer zeggen. We zijn blij dat we er zijn! Gelukkig hebben we genoeg boodschappen gedaan, want hier is helemaal niets. Het dorpje Galicnik is nog 2 kilometer verder, dat komt morgen wel.

Galicnik ligt verspreid over de bergwand

De volgende ochtend gaan we met onze fietsjes naar het dorpje. Het ligt prachtig op de heuvel met allemaal steile weggetjes; niets voor Zwerver. De uitzichten zijn fenomenaal. Het is een oud, traditioneel dorpje. De huizen zien er goed uit. Een inwoner vertelt dat hier in de winter bijna niemand meer woont. Vroeger wel, toen werden er duizenden schapen gehoed in deze omgeving. Het communisme heeft alles onteigend; de schapen zijn weg. Nu is het dorp alleen in de zomer nog bewoond.

De bakker is open, ze hebben alleen wit-brood, ook goed! “Ja, hier is het traditionele bruiloftsfeest, maar dat begint pas morgen, zaterdagavond en duurt tot zondagochtend” vertelt het meisje dat het brood verkoopt. Even later vinden we zelfs een programma, ook in het Engels.

Bij de bakker, geen kassa maar opschrijven in een schriftje

Vrijdagmiddag en zaterdagochtend maken we een mooie fiets- en wandeltochten door deze schitterende omgeving. Wat een bloemen; zoveel soorten en kleuren. Vooral de gele toorts bloeit uitbundig. Op al die bloemen komen heel veel insecten en vlinders af. Er is genoeg te zien. Vrijdagavond speelt een lokale band bij het paardrij-centrum. Leuk.

De gele toorts bloeit volop!

Ondertussen verandert het grasveld in een camping. De 2 ToiToi toiletten, die zijn neergezet komen goed van pas. Er staan wel 15 kleine tentjes. Het hout voor het kampvuur ligt al klaar. Inderdaad ze komen voor het feest. Bijna alle jonge mensen spreken Engels. “Nee, niet van school, maar geleerd uit de films”, zeggen verschillende mensen. Ook het aantal auto’s en andere kleine campers neemt toe. Het is erg gezellig. Straks gaan we naar het dorp voor het feest. Met een lange broek en truien, want zo hoog in de bergen wordt het koud ’s avonds.