Het mooie Ohrid Meer, een echte vakantie bestemming

Ochtend stemming bij het meer van Ohrid 

Op zaterdag 9 juli rijden we vol goede moed verder naar het noorden door de mooie bergen tussen Albanië en Griekenland. Er komen nog een paar heel slechte stukken weg en smalle haarspeldbochten. Gelukkig is er weinig verkeer en doen we het rustig aan. Met 15 km per uur kom je er ook. Het landschap verandert; er komen prachtige gele velden en groene bergen. Het is geen graan, hier groeit en bloeit het gras rijkelijk. Er zijn alleen heel veel schapen met herders die van dit lekkers genieten. 

Gele gras-velden ten Zuiden van Korca

We rijden uiteindelijk gemakkelijk door naar het stadje Korca. Daar is een simpele camping in de stad, de opbrengst gaat naar een goed doel; daar staan we dus. Met de fiets rijden we ‘s middags het stadje in. In het centrum staat een nieuwe Orthodoxe kathedraal, pas 20 jaar oud, gebouwd na het communisme. Onder dictator Hoxha mocht niemand zijn geloof belijden. In Korca is in die tijd de oude kathedraal gesloopt en vervangen door een bibliotheek. Nu zijn de omtrekken van die oude kerk aangegeven op het plein en is de bibliotheek een gemeenschapshuis geworden. Onderweg komen we langs nog een nieuwe kerk, aan muurschilderingen wordt nog hard gewerkt. 

Hier wordt de iconen aangebracht

De nieuwe cathedraal van Korca

De oude moskee van rond 1500 heeft het communistisch bewind wel overleefd. Ook vrouwen mogen naar binnen, natuurlijk zonder schoenen. Er heerst een bijzondere sfeer, de ramen zijn bijzonder. 

Binnenkant van de 15 de eeuwse moskee

Buitenkant van de 15 de eeuwse moskee

 Het weer is nog steeds lekker fris, we lopen in lange broek. We gaan op weg naar de meren tussen deze bergen. Via een mooie weg en prachtige uitzichten komen we bij het Prespa meer. We zien de inheemse pelikanen, eerst op een afstand later met de verrekijker. Prachtig! We zijn dapper en gaan via Macedonië dwars door de bergen de oversteek maken naar het Ohrid meer. Motorrijders die we eerder tegenkwamen zeiden dat dat zou moeten kunnen. De weg is inderdaad redelijk goed, we zijn veel slechter gewend. De uitzichten over beide meren zijn indrukwekkend net als de parapente-vliegers die hier opstijgen.

Parapentes boven het meer van Ohrid

Campings genoeg hier aan het populaire meer van Ohrid, geen probleem om een plaatsje te vinden. Op de fiets gaan we het dorpje Pogradec in voor een maaltijd met uitzicht op het strand en alle flanerende mensen. Gezellig! Uiteindelijk vluchten we voor een beetje regen, maar de prachtige zonsondergang vergoedt veel. 

Eten aan het strand

Zonsondergang

 De volgende dag rijden we verder rond dit grote meer, Het is één derde van de oppervlakte van de Bodensee, maar is veel dieper. We maken een wandeling rond het schiereiland Lin. De campers staan hier op veel plaatsen vlak aan het water. Ook hier staan Polen, net als bij de Osum Canyon. Blijkbaar kunnen meer Polen zich een verre vakantie veroorloven in deze relatief goedkope landen. Een kampeerplaatsje aan de rand van het meer, dat lijkt me wel wat. Dat lukt op de Rio camping. Er is nog schaduw ook; het kan niet beter. 

Ons plekje aan het meer van Ohrid

Er staan Nederlanders naast ons. We kletsen gezellig bij de borrel en spreken een boottocht af voor de volgende dag. De temperatuur is heerlijk. Niet te warm met een fris windje. Top! Ondanks de pittige wind komt de boot de volgende ochtend toch aanvaren. Ik had al een kussentje meegenomen; in onze ervaring hebben veel kleine bootjes alleen houten zittingen. Niet deze boot: er staan luxe, comfortabele banken op deze kleine Catamaran! 

Luxe banken op de boot!

Het is een prachtige tocht. Ik geniet volop van het water, de zon (toch een beetje verbrand) en de leuke uitstapjes. We bezoeken een Orthodox kerkje uit de 10e eeuw met mooie fresco's. Een roeibootje brengt ons naar de bron van het Ohrid meer (Het water sijpelt door de bergen uit het hoger gelegen Prespa meer en is dus heel zuiver). Het water-museum toont paalwoningen uit de bronstijd: heel informatief en mooi nagemaakt. 

10-eeuwse klooster kerk

Mooie freso's en filigraan in de kloosterkerk

Binnenkant van een paalwoning, alles van riet en leem

We sluiten de dag af met een gezellig, gezamenlijk etentje. Gezellig. 

 Wij willen verder naar het Galicnik “Wedding Festival”, genoemd op de officiële website van Macedonië. Dat Galicnik is een heel klein dorpje in een nationaal park, alleen te bereiken met een “witte” weg, witte weggetjes hebben we nog niet eerder gereden met Zwerver. Hebben we wel het goede dorp? Een reisbureau zegt van wel. Dus trekken we de stoute schoenen aan en gaan zonder hulp van een WoMo boekje, dat hebben we niet van Macedonië, op weg. Ik ben benieuwd of we er inderdaad kunnen komen.