Berat en de imposante Osum Canyon

De Osum Canyon vanuit onze overnachtings plek

Donderdag 10 juni zaten we het grootste deel van de dag in de auto, dat willen we anders. We nemen de snelweg naar Tirana, dat schiet op, denken we. Het blijkt een prachtige Tolweg te zijn dwars door de ruige, hoge bergen met schitterende uitzichten. Wat een knap staaltje engineering. Nils rijdt dus ik kan volop genieten, het is de €5 tol wel waard.

We hebben veel prachtige natuur gezien, nu is het tijd voor cultuur. We zetten koers naar het stadje Kruja. Op de bochtige weg naar boven zie ik van achter het stuur ineens een auto op mijn weghelft op ons afkomen. Die is aan het inhalen, de idioot. Ik trap heel hard op de rem, als hij Zwerver ramt, is onze reis voorbij! Iedereen remt: de auto die wordt ingehaald en ook de auto achter mij. Het gaat net goed, we komen met de schrik vrij. 

De camping vinden is een beetje lastig. We worden een smalle onverharde weg opgestuurd. 2 mensen zeggen dat het moet kunnen, dus rijdt Nils dapper het weggetje op. Zwerver past er net tussendoor, gelukkig zijn er geen tegenliggers. Eenmaal op de camping moeten we heel steil naar beneden, maar dan staan we ook prachtig. We vinden het wel genoeg geweest voor de dag, maken gebruik van de wasmachine en gaan lekker zitten lezen. Vanuit de camping is het een half uurtje lopen naar het stadje, stijl berg op; de fietsen laten we dus maar thuis. Het is een heel aardig stadje met een leuke markt, wel toeristisch. We lopen een telefoonwinkel in.

Camping bij Krijja

Voor mijn reis heb ik een nieuwe telefoon gekocht, de nieuwste Samsung met wel 4 lenzen. Hartstikke fijn. Maar ook hartstikke kwetsbaar; het afdek glaasje is al voor de tweede keer kapot, ook al zat de telefoon gewoon in mijn tas. Ik wil het laten repareren en heb een betere beschermhoes gekocht, die beter tegen stoten en vallen zou moeten kunnen. Dan past de telefoon niet meer in mijn broekzak, dus heb ik een heuptasje; dat prima bevalt. In Kruja krijg ik zo maar een nieuw afdek-glaasje en men wil er niets voor hebben! Bij Media Markt in Groningen moest ik €10 betalen voor deze service.

Het oude fort in Kruja huisvest het museum van Sanderberg, de grote Albanese held die Albanië zo waar zowaar 40 jaar lang heeft bevrijd van de Osmaanse overheersing. 3 verdiepingen lang wordt zijn roem bezongen. Toch leuk!

Albanië is mooi, maar ook heel warm in deze tijd van het jaar. Tirana willen we laten liggen en weer de bergen in gaan. Eerst nog boodschappen doen, we denken dat iedere grote supermarkt aan de rand van de stad wel een parkeerplaats heeft, maar zo is het niet in Tirana! Met een beetje geluk en wat rondrijden, lastig met een grote camper, komt het toch goed.

We rijden naar het zuiden, Berat staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Onderweg willen we gaan lunchen bij een meertje. Ik denk nog in mijn west-europese denk-wereld:  “Het zal er wel druk zijn zo op zondagmiddag”. Als we er komen is er niemand: het is veel te heet, er is vrijwel geen schaduw.

Dus rijden we verder naar de camping. Daar  zouden schaduwnetten moeten staan waar ook grote campers onder kunnen. Dat lijkt ons wel wat. Om 3 uur 's middags zitten we eindelijk aan onze lunch: salade met tomaten en olijven;  beter dan brood bij deze warmte.

We hadden bedacht Berat op de fiets te bekijken. Het blijkt 10 kilometer fietsen te zijn, maar tegen het eind van de middag gaan we toch. Het is een prachtige rit over kleine weggetjes langs de heuvelrand langs de rivier waar het stadje aan ligt. Er is veel landbouw in het brede dal van de rivier de Osum; wel allemaal hele kleine stukjes land. Er gebeurt van alles: het gras wordt gemaaid met een zeis, de geiten en kalkoenen worden gehoed, de kalkoven wordt opgestookt (en dat met deze warmte en op zondag), de boerin rijdt naar huis met een ezelwagen.

Onderweg naar Berat, op de brug met de ogen van de stad.

Het stadje Berat is aan twee kanten tegen de berg aan gebouwd met twee oude (wandel)bruggen over de rivier, en het grote, uitgebreide, imposante kasteel erboven. De huizen hebben ogen, gaat het gezegde. De moskee heeft mooie gerestaureerde fresco’s.

Ook de terugweg is mooi met de laatste stralen van de zon. Alle landwerkers gaan naar huis. Minder mooi is dat mijn fiets niet voldoende is opgeladen en ik dus hard moet trappen om op de accu thuis te komen. Nils geeft me een paar duwtjes, dus het gaat allemaal toch weer goed.

Vandaag rijden we door naar de Osum canyon, een prachtige rit hoog langs de heuvels, met mooie uitzichten op de dorpen en het bouwland. Er staan nog oude vervallen flats uit de communistische tijd. Toen werden hier veel wapens gefabriceerd. Ook de oude fabriekshallen staan nog weg te roesten. 

Een plekje in de schaduw voor de lunch

Flats in een klein bergdorpje, uit de communistische tijd?

De weg splitst zich, dat staat niet in Google Maps. Het boekje noemt een nieuwe weg en deze is helemaal nieuw!  We kiezen het goede, maar wel wat smalle asfalt. De weg gaat hoog en steil de berg op, volgt niet meer het dal; foute boel! Google vindt een omleiding maar die weg is niet berijdbaar.  We moeten omkeren, maar waar op deze smalle weg? Uiteindelijk kunnen we met moeite omdraaien en rijden die hele steile weg weer terug. 

Uiteindelijk kunnen we de imposante canyon zien liggen bij een paar prachtige uitzichtpunten. We vinden een heerlijke overnachtigs-plek vlak bij het water, lekker rustig en koel. Zie boven.

De Osum Canyon, hier onder hebben we gekanoed

Er liggen stevige kano’s. Die mogen we gebruiken, als we blijven eten. De volgende ochtend gaan we per kano de canyon in. Geen foto’s want de telefoons laten we thuis. We komen niet ver, het water is te laag. Spectaculair met die steile wanden naast je, is het wel. We kunnen ook nog over het spectaculaire bruggetje wandelen. Een leuke dag.