donderdag 26 december 2019

Kerstdiner onder de sterrenhemel


Maandag 23 december is een lange  rijdag.  In Bouarfa  stoppen we om brood te kopen. Deze maandagochtend is het gezellig druk op straat, heel wat levendiger dan de zaterdag ervoor. Verder gaat het, langs schitterende uitzichten, rode rotsen, palmen-tuinen met kleine dorpjes, zelfs een oud fort van modder en stro. Soms staat er zelfs water in de rivierbedding. We komen ogen te kort!
Rode rotsen, een oud fort, rivier met water

Hans en Nancy hebben alweer zo’n mooi plekje gevonden, we staan op een kleine hoogte naast de bron van een riviertje. Er is nog tijd voor een lekker wandelen met mooie uitzichten voor de zon ondergaat.
Dinsdag rijden we helemaal door de vallei van de rivier de Ziz met pittoreske dorpjes tussen de uitgestrekte palmen-tuinen,, zoals Tafilalet. Op de parkeerplaats met uitzicht op dit dorpje staat zomaar een grote toeristenbus. Terug in de toeristische wereld. . .
Tafaletin het dal van de Ziz

In dit dal van de Ziz wordt een enorme stuwdam gebouwd. Later zien we tientallen dadel-plantages aangeplant worden. Gaan die allemaal het water gebruiken wat door de stuwdam wordt tegengehouden?
Het toegangshek  van deze plantages is mooi in oude stijl uitgevoerd. Vaak staat er al een enorm landhuis. Blijkbaar hebben de eigenaren voldoende financiële middelen om dit allemaal te kunnen betalen.
We stoppen voor een uurtje op de bazaar van Erfoud voor de dagelijkse boodschappen. Het is er gezellig druk! In konvooi rijden we in het begin van de middag naar de Rode Duinen via een onverharde weg. Spannend! 
Onderweg naar en in het zand geparkeerd  voor 2 nachten
Hans dirigeert onze campers vakkundig in en vlak naast de grote rode duinen en het zand. We hebben een spectaculair uitzicht vanuit Zwerver! De duinen zijn het mooist aan het begin en het einde van de dag, dus gaan we vrijwel meteen op stap naar een hoog duin een behoorlijk eind verder. Het is steil en in rul zand lopen is best lastig, maar we halen de top! 
Op de top, kijkend naar kamelen
Daar blijven we heerlijk een uurtje zitten om van de uitzichten te genieten. Ondertussen komen nog zeven leden van onze groep naar boven gelopen. Gezamenlijk zien we de zon ondergaan. Kamelen leveren toeristen af bij duintoppen om ook te zon te zien onder gaan. Quads crossen een eindje verder. Kortom genoeg te zien!
Terug bij de campers drinken we gezellig een borrel op deze kerstavond. Ik begin te koken maar als er kerstliedjes gezongen gaan worden, met begeleiding van twee gitaren en een dwarsfluit, is dat natuurlijk veel leuker. We hebben veel plezier, langzamerhand komen steeds meer leden van onze groep af op het gezang en doen ook mee. Hartstikke leuk.
Totaal onverwacht komt Nancy rond negen uur langs, we worden bij hun camper verwacht met een het glas. Daar staan allemaal prachtige lichtjes, een tafel met drie grote flessen champagne en dadels gevuld met kaas. Met allen brengen we een toost uit op de eerste kerstreis van Expedition Far East. Wat bijzonder, zo onder de sterren met sfeervolle gekleurde lantaarns met de hele groep kerstavond te beleven!
Kamelentocht 

Voor eerste kerstdag moet de wekker op 6:30 uur: de kamelen staan klaar om ons naar een hoog duin te brengen voor de zonsopgang. In het donker gaan we op weg. Vanaf de rug van een kameel krijgt de wereld langzamerhand vorm. De rit wordt bekroond met de zonsopgang vanaf een hoog duin. Het is natuurlijk wel koud, dus bij terugkomst smaakt de warme thee met ontbijt heerlijk! Ondertussen is de zon zo krachtig dat we buiten voor onze camper heerlijk kunnen opwarmen.
De dag eindigt met nog een verrassing: Hans en Nancy organiseren een kerstdiner in de woestijn. Met onze eigen tafels, stoelen, borden en bestek wordt een sfeervol restaurant gecreëerd. Lichtjes langs de weg en op tafel, een knappend kampvuur, de schitterende sterrenhemel maken deze ervaring uniek. Het eten is typisch Marokkaans en heerlijk, net als de wijn. Kerstdiner buiten in de woestijn, om nooit te vergeten!
Kerstdiner onder de strrenhemel
 Vandaag, tweede kerstdag, mogen we uitslapen. Een korte rit brengt ons naar weer een prachtige plek zomaar onder de rotsen. Daar klimmen we met z’n alle naar een uitzicht punt en lopen een rondje. 
We genieten in een lekker warm zonnetje van de uitzichten met een drankje voor onze camper, tot de zon ondergaat; dan wordt het koud en gaan we koken en naar binnen.  Wat is Marokko mooi!
En we hebben nog bijna 30 dagen te gaan . . . .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten