Vanuit Narvik terug naar het Zuiden, dat is een eind!

Langs de Noordelijke eilanden van de Lofoten

In de Lofoten rijden we langzaam verder naar het noordwesten.  In het dorpje Lauvik kijken we uit op de Atlantische Oceaan, eigenlijk de Noorse Zee. Een straffe koude wind waait om de vuurtoren en op de dijk die het land en een kleine camperplaats beschermt. De noordwestelijke Lofoten ontvouwen zich hier als een waaier van bergen in de zee. Alle bloemen bloeien uitbundig, zij trekken zich niets aan van de koude, straffe wind. Nu wil ik toch wel eens weten wat dat leuke, lekker ruikende bloemetje is wat hier overal bloeit. De app Obsidentify heeft het antwoord: de gewone rol-klaver!

Nils determineert de "gewone rol-klaver"

Verder gaat het, langs hoge hellingen, over dijkjes die de fjorden met elkaar verbinden, met veerponten die weer een ander zicht geven vanuit het water. Het blijft maar mooi en indrukwekkend.

Over de dijkjes, vanaf de boot, overal is het mooi!!

Op maandag 3 juli vinden we het genoeg, we laten de laatste bochten voor wat ze zijn en zetten koers naar Narvik. Onderweg passeren we een klein Sami Museum, een oude boerderij die hier ruim 100 jaar geleden is gesticht toen er een ziekte bij de rendieren was. Deze sami  (of Lappen) hadden 5 koeien, een paard en visten bij de Lofoten. De oude gebouwen zijn bewaard gebleven en hersteld. E staat ook een Lavva, een Sami tent. Kleinkinderen van de ex-eigenaren geven uitleg. Heel interessant. Ze vertellen dat de familie nu nog steeds rendieren houdt in het Noorden.

Sami tent, Lavvu, oude schuur en de heilige steen

De koeienstal in het museum

Huiskamer met traditionele Sami kledij

De zon schijnt stralend in Narvik, we eten heerlijk op een terrasje samen met vele andere Noren. Niet goedkoop, maar dat weet je in Noorwegen.

De Noordkaap is ons te ver weg, teveel kilometers. Dus vanaf nu gaan we terug naar het zuiden. Het is even schrikken naar Trondheim nog 860 km. Die leggen we af in drie dagen. In het Noorden zijn de bergen nog grillig met veel sneeuw, verder naar het zuiden wordt het wat vlakker en oogt het landschap vriendelijk met de rode boerderijen tussen de gemaaide graslanden en nog steeds veel bloemen langs de weg en in de niet gemaaide velden en hoekjes.

Oude pakhuizen aan de kade in Mosjoen

In Møsjoen is het kleine oude centrum deels gerestaureerd. De oude handelshuizen, opslagplaatsen en cafés zijn grotendeels open en nu in gebruik als kunstgalerie of restaurant. Er is een interessante tentoonstelling over het leven in dit kleine stadje aan het begin van de vorige eeuw toen de grootste plaats hier in het noorden van Noorwegen was. De oude Shell pomp vinden we heel charmant!

De oude Shell pomp, 1933, 

Noorwegen nu

Nu we wat langer hier zijn, iets meer over het land en de mensen .

Noorwegen is een erg efficiënt en goed ingericht land. Zelfs de veerboten varen hier precies op tijd. Je registreert je kenteken bij een website, stort €300 en met alle veerboten kun je met korting mee. Het personeel heeft een speciale app op de telefoon waarmee je kenteken wordt gescand en gecontroleerd. Als het goed is kun je zo doorrijden, zo niet dan moet je natuurlijk betalen We hebben contant Noors geld, maar alles betalen we met onze Nederlandse pinpas, wel zo gemakkelijk. Er zijn hier veel tolwegen maar ook daarvoor word je kenteken gescand. Om de juiste milieu-korting te krijgen moet je je auto registreren. Dan kunnen ze ook de rekening naar je huisadres sturen! Electrische auto's betalen minder tol. Die zijn er dan ook volop, veel Tesla's zien we. De laadinfrastructuur is hier uitstekend. De wegen zijn prima, met heel veel tunnels!

Bij de meeste restaurants moet je zelf bestellen en wordt drinken en eten gebracht. Alles om uurloon te besparen, denken we, dat is vast heel hoog hier in Noorwegen. De prijzen van bijvoorbeeld musea etc. zijn behoorlijk pittig, tot €15 is goedkoop, €30 kan ook zo maar.

Even doorrijden, nog ruim 800 km. naar Trondheim

Iedereen lijkt erg eerlijk. Veel camperplaatsen betaal je alleen met een enveloppe in de brievenbus, volgens het boekje. Hier geen slagboom die alleen opengaat als je betaald hebt. Voor onze boottocht bij  Nesna heeft niemand zelfs maar bij ons gecontroleerd of we wel betaald hadden. Natuurlijk klopten wel hun aantallen.

Niet dat we zoveel ervaring hebben met camperplaatsen. We staan meestal ergens langs een klein weggetje. We hebben niets nodig, want overal kun je het toilet legen en water bijvullen. Noorwegen is een ideaal camperland. Zelf de wasmachine van de camping mag je gebruiken zonder er te staan. Nu wachten we op een parkeerplaats tot de was klaar is. Dan helpt het niet als de wasmachine en droger kuren vertonen! Maar ook dat komt vast goed

Gisteravond sliepen we bij deze waterval