Het weer valt niet mee!

Houtsnijwerk op een oude Noorse kast uit Gudbrandsdalen

Zondag 16 juni rijden we verder langs de mooie fjorden en riviertjes. Het weer is nog steeds matig, museum weer. In het openluchtmuseum van Sogndal staat naast de oude boerderijen ook een prachtig schoolgebouw uit 1875 met een compleet ingerichte klas. Ook foto's van de leerlingen begin 20e eeuw: jongens en meisjes. De verzameling houten kasten is interessant om te zien.

We rijden door naar het staafkerkje van Kaupanger. Indrukwekkend dat een deel van dit houten gebouw nog stamt uit 1100! De inrichting is natuurlijk in de loop van de eeuwen sterk veranderd, vooral na de reformatie.

Zwerver staat aan de rand van de Nearanger fjord

We vinden een prachtig overnachtings-plaatsje rechtstreeks naast het water van de Fjord. Als we om 4 uur komen is het redelijk leeg, maar tegen 8 uur 's avonds is het hartstikke vol. Iedereen vind dit soort plaatsjes natuurlijk heel geslaagd. ‘s Middags weerhield een regenbui me van een fietstocht langs het fjord, de volgende ochtend is het droog, ik geniet van de uitzichten.

We nemen niet de 25 km tunnel (!) maar rijden over de bergpas via de oude smalle, steile weg. De watervallen zijn spectaculair, dat krijg je met al die regen; de uitzichten vallen wat tegen, ook dat hoort erbij. Toch weer een mooie dag.

Een van de vele spectaculaire watervallen

Het blijft maar regenen, langzamerhand word ik er een beetje moedeloos van. Als we naar de langere termijn weersverwachting kijken, zien we dat het met name in het zuidwesten van Noorwegen de komende dagen veel blijft regenen. In het oosten is het wat droger. Dus rijden we over een prachtige bergpas naar het oosten richting de Hardangervida. Daar willen we gaan wandelen, dat heb ik 50 jaar geleden ook gedaan, samen met mijn vriendin Corneel, de zus van Nils. De VVV heeft een niet te moeilijke route in de aanbieding, vlakbij een berghut waar je met de camper kunt komen. Dat doen we. We gaan er zelfs 's avonds eten, omdat ik dat in mijn studenten tijd het toppunt van weelde vond! Ook nu is het lekker en gezellig. We praten leuk met andere vakantiegangers.

 

Hardangervida

De volgende dag is het somber en koud. We laten ons niet uit het veld slaan, pakken de regenjassen in en gaan op stap. Een mooie wandeling over deze grootste hoogvlakte van Noorwegen met veel kleine heidevelden en vooral heel veel riviertjes, meertjes en moeras-planten. Gelukkig hebben we onze bergschoenen goed ingevet; de regen komt toch wat later dus we blijven droog. Heerlijk gewandeld.

Na een rustige overnachting aan een klein meertje staan we donderdag al vroeg bij het dierenpark Langedrag. Hier kun je Noorse inheemse dieren bekijken. De voertijden moet je niet missen, wordt verteld.  Het is erg geinig. Het varken loopt tussen alle toeschouwers door. We mogen de rendieren allemaal een hapje rendiermos geven en de eland loopt aan de teugel rond om een stukje wortel van onze hand te eten. Leuk georganiseerd en we zien de dieren in beweging en van heel dichtbij.

Lynx boven en de rendieren onder

's Middags is het de beurt aan de wolven en lynxen. Die worden natuurlijk van afstand gevoerd; de actie is leuk om te zien. Bij de poolvossen kunnen we het verblijf weer in, we geven ze een stukje droogvoer. De Poolhonden trekken bij gebrek aan sneeuw een karretje, goeie actie!

De eland neemt voorzichtig een stukje wortel

De wolven wachten gespannen op het volgende stuk vlees

De sledehonden voor de kar

Het weer blijft wisselvallig, het mijn-museum biedt uitkomst. De kennis om zilver te winnen rond Kongsberg kwam uit Duitsland; arbeiders en deskundige hielpen in de 18-de eeuw met het ontwikkelen van de mijnen. Goed voor de schatkist, een hard leven voor de mijnwerkers!

Staafkerkje van Heddal

We hebben al meerdere staafkerkjes gezien maar het kerkje van Heddal is het grootste in Noorwegen en erg indrukwekkend. Het houtsnijwerk rond de deuren om naar binnen te komen is prachtig. Het diende vooral om duivels, monsters en andere slechte geesten buiten de kerk te houden.

Nils bovenop de steile rotswand

Vrijdagavond is bijzonder: We staan met twee andere campers naast een klein meertje met een vuurplaats. Er ligt hout, het Noorse stel zegt dat dit gebruikt mag worden. De jongens van de andere Nederlandse camper vinden een vuurtje stoken fantastisch, zeker met marshmallows. Heel gezellig zitten we met zijn allen rond het vuur. Vandaag zaterdag 22 juli is het de dag van de kleine onverharde weggetjes. Allereerst rijden we een 14 km langs een super smal weggetje naar een prachtig uitzichtpunt. Gelukkig schijnt de zon net even als we daar zijn. Vroeger kwam de koning hier en andere  hoogwaardigheidsbekleders. In deze tijd loopt de grote weg aan de andere kant van de kloof en komen er maar weinig bezoekers. Gelukkig niet veel campers!

Nog een onverhard weggetje hoog de berg op naar onze camperplaats voor vanavond. Met uitzicht op een steile rotswand en een leuk dorpje. Ook uitzicht op wolken maar nu zowaar een beetje blauwe lucht. Misschien gaan we straks nog wandelen.