Versiering op de buitenmuur van het Sanahin Klooster
Armenië is een prachtig land: de landschappen zijn fantastisch, de bergen heel indrukwekkend en de canyons en kloven zijn schitterend. Het aparte van Armenië zijn de Kloosters uit middeleeuwse soms zelfs uit de 9-de of 10e eeuw. Het leuke is dat die kloosters heel vaak aan de rand van een indrukwekkend ravijn liggen dus het komt altijd goed hier in Armenië! in totaal hebben we zo'n tiental kloosters gezien.
Het Khor Virap Klooster ligt vlak bij de berg Ararat
De meeste zijn tevens een vesting, dus ommuurd met dikke
wallen. Een ravijn biedt vaak verdere bescherming.
Goshavank Klooster 
Het geghard klooster staat op de Unesco lijst
Prachtige omgeving en zeer populair,
zie de busjes rechts onder
Een klooster bestaat meestal uit één of meerdere kerken
met soms bijgebouwen. De kerk zelf is klein maar de overdekte ruimte ervoor is
vaak heel groot en prachtig met een koepeldak met dikke zuilen. De muren zijn
heel dik meer dan een meter, de ramen klein. Het is altijd donker in zo'n kerk.
Het voorportaal van het Sanahin klooster
Bijzonder zijn de versieringen op de muren zowel binnen
als buiten, meestal in de stenen uitgehouwen.
De achterkant van het Haghartsin klooster 
De voorkant van het Haghartsin klooster
de stenen rechts zijn Kharchars, gedenkstenen
De tempel van Garni is heel bijzonder. Gebouwd aan een
schitterende diepe canyon in Grieks-Romeinse stijl uit de eerste eeuw na
Christus. Deze was niet gebouwd voor een Griekse of Romeinse god maar voor de
plaatselijke Zonnegod. Deze tempel is versierd met lokale symbolen zoals
granaatappel, walnoot-bladeren en wijnranken. Op deze plek stond ook een oud
kasteel en een hele nederzetting met inscripties gedateerd op 500 jaar voor
Christus! We proberen een fietstocht te maken door de canyon, maar het is te steil
Tempel van Garni 
Detail van de versieringen 
We proberen te fietsen in deze schitterende Canyon
Naast door het land rijden en tempels bekijken staan we 2
nachten in Jerevan, de hoofdstad, boven op een heuvel bij “Moeder Armenië”
tussen de ten toon gestelde tanks. Het is wel een eind lopen en met roltrappen
naar beneden de stad in, net te doen.
Zwerver bij Mother Armenia en de tanks
Nils en ik zijn allebei niet helemaal fit, de buikgriep
heeft toegeslagen. Normaal is een dagje o.r.s. voldoende voor herstel, maar nu
komt het bij mij na twee dagen toch weer terug. Nog meer o.r.s. dus! Ik kan
geen o.r.s meer zien!!
De laatste twee dagen staan we op een mooie camping in het noorden van Armenië aan een kloof. Tenminste dat was de bedoeling. Omdat de vijandigheden tussen en Armenië en Azerbeidzjan opnieuw zijn uitgebroken gaan we een dag eerder naar Georgië, helaas.
Canyon bij het Havanavank klooster
Zelf ben ik in Armenië nog niet uitgekeken. Het is heerlijk dat de meeste
mensen een beetje Engels spreken. De bewegwijzering is zowel in het lokale als
in het Latijnse alfabet, voor ons dus heel gemakkelijk. Google Maps werkt hier prima,
diesel en water zijn normaal verkrijgbaar. Er rijden hier dan ook meer campers
rond. Helaas is Armenië is voor ons te ver weg om nog eens terug te komen.
Na een soepele grensovergang zitten we nu alweer in Tbilisi de hoofdstad van Georgië. Nog een kleine 14 dagen te gaan en dan is deze groepsreis ook weer aan zijn einde. Tijd vliegt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten