Zoooo veel Ballonnen

ruim 80 heteluchtbalonnen te zien vanaf de Kaya camping

"Nils, kom gauw kijken”, roep ik, “Er hangen hier zoooo veel heteluchtballonnen”. Het is 6 uur 's ochtends en we zijn speciaal vroeg opgestaan om de heteluchtballonnen te zien. Het is nog maar net licht. Een paar honderd meter voor ons beneden loeien de gasbranders. De eerste ballonnen zijn al in de lucht. Omdat het nog niet helemaal licht is verlicht de brander de hele ballon. Het is een prachtig gezicht!

We staan hier op de Kaya camping in Cappadocië. De omgeving is hier prachtig! 's Ochtends om 6 uur dus extra vanwege de heteluchtballonnen die voor ons langs zweven. Nils telt er ruim 80!

Zelfs in de canyon

De mandjes zijn groot er kunnen ruim 20 personen in. Ze vliegen over de prachtige rotsformaties en hangen soms zelfs in de canyons. Spectaculair!

We worden er helemaal enthousiast van en boeken een vlucht bij de camping voor de volgende ochtend, aanbevolen door ons WoMo boekje.

De volgende ochtend staan we om 5:30 bij de weg. Het is nog donker, maar er rijden al heel veel busjes langs. Gaan al die mensen met een ballon omhoog? We denken van ieder busje dat die voor ons gaat stoppen maar ze rijden allemaal door.

Als we er  om 6 uur nog staan praten we met de campingbeheerder, die net wakker is.  Die belt: "Het busje komt zo."

Als we er om 6:20 en nog  staan belt de campingbeheerder nog een keer. Nu praat ik zelf met de organisatie: “Nee, ze hebben geen boeking voor ons.

Helemaal verbouwereerd en teleurgesteld gaan we terug naar Zwerver. Nils gaat weer naar bed en ik kijk nog maar een uurtje naar al die luchtballonnen die langs zweven.

Prachtige rotsformaties 

In meerdere kleuren

Na twee ochtenden vroeg opstaan hebben we het even gehad met die ballonnen. De dag ervoor, zondag september hebben we een prachtige wandeling gemaakt door de Rose en Red canyon, de mooiste canyons in dit gebied. De bizarre vormen zijn hier ontstaan omdat de zachte vulkaanas geërodeerd is door wind en water. Deze as is niet zo hard, in de loop van de eeuwen hebben de bewoners er woningen, kerken en kloosters in uitgehakt. Op onze wandeling zien we veel gaten in de rots en onder andere een kerk met fresco's uit de 11e of 12e eeuw.

Kerk in de rots uitgehouwen, 11-de eeuw

De wandeling is spectaculair: eerst bovenlangs, vervolgens dalen we via een steil paadje af naar de bodem van de Canyon. Hier loopt het pad door grotten en tunnels. We moeten zelfs een hele ladder op: spannend. De uitzichten zijn adembenemend.

Door de tunnel

De  meest vreemde formaties

Als we terug zijn doet Nils een middagdutje, terwijl ik een mooie fiets/wandeltocht maak aan de andere kant van dit gebied.

Dus na onze teleurstellende ochtend vinde we dat we al behoorlijk wat van Cappadocië hebben gezien en besluiten naar het zuidelijk deel te verkassen. Eerst gaan we nog naar het openluchtmuseum in Goreme.

Prachtige fressco's in de Zwarte Kerk

Hier zijn er aantal kloosters met kerken met fresco's in de rotsen uitgehakt. Als we aankomen staat de eerste tourbus al op het parkeerterrein. De drukte valt toch nog mee, We kunnen alle kerken bekijken. We zijn onder de indruk van de kwaliteit van de fresco's: iedere figuur is uniek uitgebeeld, zover de gezichten niet vernield zijn, mooi! En dat al in de elfde en twaalfde eeuw. Vooral de "Zwarte Kerk" is prachtig. Helaas mogen er geen foto’s worden gemaakt. Als we bij de camper terug komen, staat de hele parkeerplaats vol met tourbussen. Zo laat waren we dus nog niet.

Het is koffietijd: we zetten Zwerver aan de kant van de weg om een kopje koffie te maken. Wel verdiend na die vroege start vanochtend. Even later staan twee leden van onze Iran-groep naast ons! Ze zagen Zwerver staan. De koffie drinken we samen. Leuk om weer even bij te kletsen.

In dit zachte gesteente zijn hele onderaardse steden uitgehakt. Deze werden gebruikt als toevluchtsoorden in slechte tijden en door de Christenen in tijden van vervolging.

De onderaardse stad in Kaymakli is indrukwekkend. Er zijn wel vijf verdiepingen waarvan we drie verdiepingen bezoeken. Overal kleine kamertjes sluip-door gangetjes, lucht schachten en een grote keuken waar één keer per week in ploegen werd gekookt. Vaker kon niet, want dan zou de rook van het vuur de mensen kunnen verraden. Er konden wel 5000 mensen schuilen in deze stad.

Door de canyon bij Soglani

Een prachtige weg voert ons wat verder naar het zuiden naar de canyon bij Soganli. Hier kunnen we op de parkeerplaats van een prima restaurant staan in een schitterende omgeving. We zijn van plan eens lekker uit te slapen na twee ochtenden vroeg op. Dat lukt maar gedeeltelijk: om 6:30 worden we wakker van het geluid van de gasbrander van een heteluchtballon. Vlak boven ons hoofd vliegen drie ballonnen! Nou ja!

Op de fiets de kloosters en kerken ontdekken

Na het ontbijt gaan we fietsen in de canyon van Soganli. We zijn nog geen 100 meter ver of we zien twee ballonnen die klaar worden gemaakt voor vertrek. Heel interessant om te zien hoe dit werkt. Na zoveel ballonnen gezien te hebben, besluiten we toch echt een vlucht te boeken voor later in de week. Eerst gaan we de canyon bekijken. Ook hier prachtige uitgehakte woningen en kerken uit de 10e en 11e eeuw, sommige met slecht bewaarde fresco's, anderen met mooie pilaren.

Nils speelt Samson

In het klooster van Gumusler, een half uurtje verder rijden,  zien we prachtige fresco's, die we wel mogen fotograferen.

Engel Gabriël in Gumusler

Bij de lunch gaan we bellen voor een ballonvaart. Dat valt niet mee: alles is volgeboekt voor de komende drie tot vier dagen! Maar we hebben geluk: bij het derde bedrijf zijn net twee plaatsen vrij gekomen, maar dan wel voor morgenvroeg. En we moeten vanmiddag nog langskomen om te betalen. Het is een uurtje rijden terug naar Goreme. Nu staan we weer op de Kaya camping. Morgen om 5:10 worden we opgehaald, hopen we. Morgen dus nog vroeger opstaan.