Langs de kust terug naar de EU

Zonsondergang bij Canakkale

Na Izmir nemen we de tijd om lekker rustig langs de Middellandse zeekust naar het noorden te reizen. We nemen kleine weggetjes, daar is het eigenlijk deze reis nog weinig van gekomen. Er was altijd zoveel "wat moest" in de georganiseerde reis en wat we nog wilden zien van onszelf.

We rijden ontspannen naar Manisa. Daar staan  twee prachtige moskeeën! Het mooiste vinden we toch het oude ziekenhuis, ook uit de 16e eeuw. Dit is nu een museum voor geneeskunst. Mooi ingericht en er is heel veel informatie. Wat was men in het Ottomaanse rijk al ver op dit gebied, zeker in vergelijking met Europa in die tijd.

16-de eeuwse moskee in Manisa

De zon schijnt uitbundig, de kust trekt. We vinden een prachtig plaatsje op het strand bij het dorpje Candarli en wandelen langs de kust. De uitzichten op zee zijn prachtig en de zonsondergang is schitterend. Het waait alleen een beetje hard. Ik denk optimistisch dat de wind wel minder zal  worden in de loop van de avond en nacht. Niet dus. De wind giert om de camper, Zwerver staat te schudden op zijn poten. Slapen is lastig, pas in de kleine uurtjes lukt het een beetje.

Hiet staat Zwerver te schudden in de wind.

Via kleine weggetjes steken we het schiereiland over. De olijven worden met de hand geplukt. Een aantal zeilen worden onder de boom gelegd, wel 5 mensen plukken de hele boom kaal en alle olijven worden van de zeilen in manden gestort. Erg arbeidsintensief!

Bergama (Pergamom) was een belangrijke stad in de tijd na Alexander de Grote. De grote Akropolis boven op de heuvel met prachtige uitzichten is deels bewaard gebleven. Toch weer mooi om te zien.

De acropolis van Bergamon met theater

Op 18 oktober rijden we verder naar het noordwesten door prachtige bossen van grote, majestueuze pijnbomen. Eerst wandelen we er en later maken we een mooie fietstocht. Prachtig! Die dag sluiten we af in het leuke stadje Ayvalik.

Wandelen aan het strand

Aan het strand durven we niet meer te staan, het waait nog steeds. We vinden een plekje naast een aantal flats en gaan op de fiets het stadje in. Flaneren over de boulevard en door de leuke straatjes met winkeltjes is gezellig en het eten heerlijk. Maar wel een beetje gestrest: Wij willen voor donker, hier nu net na 19:00 uur, terug bij Zwerver zijn. Dat lukt maar net. Het strand en de Middellandse Zee blijven trekken. De volgende ochtend fietsen we een eind het schiereiland op. Heerlijk uitwaaien.

Omdat we weinig op campings staan, 
tappen we water uit een kraan langs de weg

Fietsen tussen de pijnbomen

Onze volgende stop is Troje, een eind verder naar het naar het Noorden. Langs deze kust zijn veel campings volgens de app Park4Night. Helaas, ze zijn allemaal dicht met een groot hek ervoor. Een slaapplaats vinden is hier niet zo gemakkelijk. Bij de opgraving van Alexandria Troas lukt dat vast wel. Inderdaad, er is helemaal niemand en de weg is niet druk. We slapen heerlijk. En natuurlijk gaan we even kijken bij deze opgraving. Niet spectaculair, toch weer interessant.

Bij de opgraving van Troje is 5 jaar geleden een nieuw, imposant museum neergezet. De uitleg over de verschillende niveaus van Troje is erg informatief. De voorwerpen en vooral de gouden sieraden die in Troje gevonden zijn, zijn schitterend tentoongesteld. In de ochtend is het museum helemaal leeg, het is geen hoogseizoen, denken we. Om 11 uur arriveren de kinderen die op schoolreisje zijn. Het gebouw wordt gevuld met hun stemmen en gelach. Toch weer leuk.

In Troje zelf is van laagseizoen niets te merken. Er staan wel 15 tourbussen en heel veel andere auto's op de parkeerplaats. Het helpt niet dat er net vandaag een cruiseschip voor de kust ligt. Tussen alle andere bezoekers door, kunnen we toch een goede indruk krijgen. Het museum heeft zeker geholpen.

In Cannakale vinden we een mooi plaatsje aan het strand aan een doodlopende weg. Ook nu gaan we met de fiets het stadje in. Natuurlijk willen we het Paard van Troje zien wat gebruikt is in de film van 2004 van Wolfgang Petersen met Brad Pitt.

Het paard van Troje in Canakalle

Het is erg gezellig aan het strand en op de boulevard. We eten vissoep en mosselen en zijn weer net voor donker thuis.

De volgende ochtend houden onze simkaarten ermee op. Onze provider TurkCell zegt dat we eerst langs moeten komen. We zijn precies drie maanden geleden Turkije binnen gekomen en hebben toen deze simkaart gekocht. Natuurlijk zijn we ondertussen in Iran, Georgië en Armenië geweest maar dat weet TurkCell vast niet. Om nu helemaal weer het stadje in te gaan, zien we niet zitten. We rijden gewoon naar Griekenland. Daar hebben we weer internet van onze Nederlandse simkaarten. Via de nieuwe brug over de Hellespont zijn we in het begin van de middag in Griekenland, terug in de EU.

Heerlijk in de zon bij het klooster; weer in EU

Het weer blijft schitterend de zon schijnt uitbundig; 's middags Is het zo'n 22 tot 25 graden. Nu hoeven we even niet meer verder. We vinden een plekje bij een klooster waar we heerlijk buiten zitten voor Zwerver. Nils gaat even slapen en ik ga lekker wandelen. Prima. Wat een weelde dat hier niet meer overal plastic, bouwafval en andere troep ligt, zoals in Turkije en Iran. Die avond maken we een plannetje voor de laatste dagen in Griekenland, met behulp van de digitale reisgidsen die ik heb meegenomen.

De volgende ochtend komt de enige bewoner van het klooster even langs. We krijgen een korte rondleiding en drinken koffie. Zo heeft hij ook nog even gezelschap!

Er is een Lidl in de buurt; ook dit filiaal heeft heerlijk volkorenbrood met zaadjes. Dat hebben we lang niet gehad. Lekker! Net als de chocoladekoekjes, de bonbons en sinaasappel marmelade.

Het is zaterdag, we willen door naar Thessaloniki. Er is geen camping of camperplaats. We zullen een plekje aan de straat moeten vinden. Dat is inderdaad lastig, maar het lukt. Niet ideaal, want er is veel verkeerslawaai; slapen blijkt lastig.

Dit keer lopen we naar de stad, zodat we niet voor donker terug hoeven te zijn met de fiets. Het is erg gezellig, zoveel mensen op straat en aan het strand. Overal wordt op terrasjes gegeten, koffie gedronken of genoten van een cocktail of een glas wijn. Wij willen ook wat eten, maar op zaterdagavond moet je echt gereserveerd hebben. Met moeite vinden we een plekje in een duur Italiaans restaurant. We eten er lekker en gezellig en vinden na 45 minuten terug lopen Zwerver weer ongeschonden terug. Ook fijn!