Modder vulkanen, Donau Delta en 3 dagen vrij!

 Op woensdag 19 juni gaan we al vroeg op pad: onderweg is er veel te zien. De versterkte kerk van Harman is erg indrukwekkend. Al in de 12^e eeuw werd de kerk van dit dorpje versterkt met een muur. In de daarop volgende eeuwen is de muur steeds verder verhoogd tot ruim 10 m hoog en 4 m dik. 

De versterkte kerk van Harman

De hele muur is nog intact, we kunnen boven onder het dak helemaal rondlopen. Alle schietgaten zitten er nog! Ook de kerk is mooi met deels nog fresco’s uit de 14-de eeuw.

Door de gangen bovenin de muur

Zo’n 20 km verder in het plaatsje Prejmer staat ook zo’n indrukwekkende verdedigings-muur rond de kerk. Hier zijn voorraadkamers in gebouwd en er zijn kamers voor de families in het dorp om een beleg te overleven. Wat zijn hier veel oorlogen en veldslagen geweest om al deze versterkingen nodig te hebben! Deze versterkte kerken, er zijn er nog meer, zijn gebouwd door de Teutoonse ridder-orde, oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland. Hier wordt dan ook nog veel Duits gesproken, ook de opschriften in de kerk zijn Duits.

Ijsje aan de rivier

We genieten van de lunch bij de Donau en eten lekker een ijsje bij de rivier.  Onze volgende camping ligt in een prachtig heuvellandschap met overal gras en bloemen en geen bebouwing. Ineens is de temperatuur opgelopen, het is heet overdag! Voor het eerst ga ik niet meer met een warme kruik naar bed(!).

Moddervulkaan in het groene landschap

De modder-vulkanen zijn vlak bij, met de hele groep lopen we er in een korte wandeling naar toe. Het is mooi om te zien hoe de vulkanische modder totaal onbegroeid is in het verder zo groene landschap. Nils en ik maken de wandeling een stuk groter, mooi. 

Die middag vieren we alle verjaardagen van de 44 leden van onze groep in één keer. Leuk en efficiënt!

De vreselijke stortbui met prachtige zwarte luchten, maakt het erg moeilijk het kampvuur aan te steken, toch lukt het. Gezellig!

Nils rijdt de Zwerver over het smalle bruggetje naar de pont naar de vaste wal 

Op vrijdag 21 juni rijden we door uitgestrekte graanvelden, velden met zonnebloemen en mais naar de Donau Delta. Een aftandse veerpont naar de overkant van de brede rivier, een leuke ervaring. De camping heeft schaduw en zelfs een zwembad. Helaas is het eten er maar zeer matig.

Met kleine bootjes langs prachtige waterlelie velden.
Onder: Witte pelikanen in het ochtend licht 

De volgende ochtend staan we al om zeven uur paraat voor een boottocht in de Donau Delta. We zitten in kleine speed-bootjes met prachtig uitzicht op het water, de kikkers, waterlelies en vogels. De witte pelikanen vliegen majestueus over het water. Een hele mooie tocht.

Nog dezelfde dag vertrekt de groep naar een camping aan de kust. Wij overleggen met de leiding of we een paar dagen zelf kunnen rond reizen. Twee dagen op een strand camping staan zonder weg te kunnen is niet mijn ideaal. Gelukkig is het geen probleem.

We stippelen zelf een route uit en vinden met de app “Park4night” een aantal prachtige plaatsen om te slapen. De eerste nacht staan de op een heuvel met een prachtig uitzicht op rietvelden en een meer. In de loop van de middag neemt het gezoem onder ons toe, wat is dat toch! Geen kikkers en ook geen vogels.

Prachtig uitzicht  maar wel veel muggen 

Tegen de avond hebben we het antwoord: Muggen. We vluchten naar binnen en doen overal de horren voor. Toch komen ze binnen: we moeten op muggenjacht voor we kunnen slapen. Omdat we toch licht nodig hebben in de camper zien de horren de volgende dag helemaal zwart van de muggen aan de buitenkant!

Vergezeld van Franse lifters, rijden we naar de ruines van Histria. Al in de vierde eeuw voor Christus was hier een Griekse stad die later Romeins werd. Er is veel verbeeldingskracht nodig om iets van de ruïnes te maken. Bovendien is het heet!

Constanta is een aardige stad waar we die middag doorheen fietsen. De moskee is interessant: gesticht en betaald door de Romeense koning rond 1850 voor zijn Turkse onderdanen. Veel gebouwen in de stad kunnen wel een opknapbeurt gebruiken.  

Het overnachting plaatsje aan de Zwarte Zee kust is fantastisch met prachtig uitzicht, het geluid van de branding, een fris windje en géén muggen. Heerlijk.

Overnachten met het geluid van de branding, heerlijk!

We hebben wel een probleem, het oplaadsnoer van mijn mobiele telefoon is kapot. Voor deze telefoon hebben we een extra simkaart gekocht zodat we altijd internet kunnen hebben. Maar als je de telefoon niet kunt opladen heb je er niet veel aan. Het eerste dat we maandag ochtend doen is een nieuw oplaad kabeltje kopen. Dat lukt gelukkig. Later blijkt dat dit kabeltje alleen oplaadt. Foto’s downloaden lukt niet. Een nieuwe kabeltje later gekocht in Belgrado brengt uitkomst.

 We rijden met een grote zuidelijke lus naar Belgrado; weer langs uitgestrekte graan, zonnebloemen en mais-velden, afgewisseld met wat wijn en fruit-bomen. Deze mega-akkers zijn vast een overblijfsel van de communistische tijd. Het graan wordt met combines geoogst, soms zien we er wel 3 tegelijk bezig.

Mega Monument

Ons lunch plaatsje, via de app, is bij een monument voor de “de geboorte van het Roemeense volk”. Een mega-toren gebouwd op de fundamenten van een oude Romeinse gedenkplaats. Vlakbij is ook nog een oude grote Romeinse stad met een duidelijk zichtbare buitenmuur en een mooie basilica. Leuk zo’n onverwachte ontdekking en niemand te zien; de parkeerplaats en het toegangshokje zijn helemaal overwoekerd.

Een mooie overnachting plek, maar het is nog een beetje vroeg dus rijden we door. De plek die we op het oog hebben is vlakbij de Donau met …. -je begrijpt het al- muggen. We rijden dus door. Nu staan we aan de rand van de stad bij een speelplaats met huizen. Niet ideaal maar het was al wat later. Wel leuk om met de lokale mensen een praatje te maken. Bijna alle jonge mensen spreken redelijk Engels. 

Morgen gaan we zelf Boekarest in en ‘s middags naar de camping om weer aan te sluiten bij onze NKC reisgenoten.

Eerste reis-indrukken - Zarnesti

Na zo’n 2 weken en in dit land, vele kilometers, dorpjes en stadjes, lezen en praten in dit stukje eerste indrukken van Roemenië en onze manier van reizen.

Ieder klein stukje grasland wordt gebruikt voor hooi.
De palen om het gras te drogen blijven gewoon staan

Is Roemenië een arm land? Zoals onze gids zegt: “Het hangt er van af hoe je het bekijkt”. De huizen zijn redelijk, maar niet overal, iedereen lijkt een eigen groente tuintje te hebben en er zijn voldoende tweedehands winkels voor kleding, lijkt het. Met name in de bergen in het noorden zijn veel kleine boeren bedrijfjes waar alles nog “met de hand” gaat. Het gras wordt soms met de zeis, soms met een kleine hand-motormaaier gemaaid, met de hand gekeerd en op oppertjes of houten stellages te drogen gehangen. In Transsylvanië, het centrale deel van Roemenië, zijn de velden groter. Daar worden ook pakjes hooi geperst en de grotere rollen hooi gemaakt zoals in West-Europa.

Hooiland en groentetuin

In het dal zien we weinig koeien. Met de verrekijker zien we die wel op de hogere bergweiden. Schuren of melkmachines zijn daar niet veel te zien: wordt er nog voornamelijk met de hand gemolken zoals we zien op een filmpje in een voorlichtingscentrum van een nationaal park?.

Paard en wagen zijn een heel normaal straatbeeld, aan het eind van de middag wordt het gras/hooi met paard en wagen naar huis gebracht samen met de soms vele (4-6) mannen die op het land hebben gewerkt.

Paard en wagen horen bij het straatbeeld 

Arbeid is hier goedkoop, volgens onze gids is het maandloon zo’n € 600 per maand. Prijzen in de winkels zijn niet veel lager als bij ons, prijzen van diensten zijn wel lager. Volgens de boekjes is er corruptie, maar stijgt Roemenië wel op de index; aan de straathandel te zien wordt niet over alles belasting betaald. 

Iedereen lijkt hier zijn eigen sterke drank te brouwen. Die krijg je vaak  voor bij het eten geserveerd. De smaak varieert. In Cozanesti is het een soort bessen-likeur, erg lekker. Daar nemen we twee halve liter flesjes van mee. Erg goedkoop zo zonder accijns.

En hoe bevalt zo’n reis met 24 campers? Wat mij betreft ben ik niet altijd even blij. Deze eerste helft van deze reis hebben we meerdere malen een aantal dagen op een en dezelfde camping gestaan, vaak hutje aan mutje, soms helemaal ingebouwd.

Ingebouwd

De reisleiding is zo blij dat iedereen staat dat het niet de bedoeling is dat je zelf met je camper op stap gaat, als je al weg zou kunnen.

Campings hebben de eigenschap dat ze niet midden in de stad liggen, dus is het niet gemakkelijk zelf iets te ondernemen. Dat vind ik wel jammer. 

Kloof onderweg 

De vele excursies die worden georganiseerd zijn interessant, maar natuurlijk gericht op het gemiddelde groepslid. En niet iedereen kan even gemakkelijk lopen. In het tweede deel van deze reis zullen we minder lang op dezelfde camping staan, dus dat wordt vast beter.

Het eten is hier vooral veel vlees en aardappelen, groenten worden relatief weinig geserveerd. De laatste 2 dagen hebben we dan ook niet met de groep meegegeten, maar lekker zelf een roerbak gemaakt van de groenten gekocht bij de Lidl, die hier relatief dicht in de buurt is, 15 minuten lopen, 5 minuten fietsen.

Ondertussen staan we alweer drie dagen op de camping bij Zarnesti. De tocht hier naar toe was mooi! Via het mooie middeleeuwse stadje Sighisoara, en de imposante verdedigings-burcht bij Rupea via een weg met gaten en kuilen naar de camping waar de BBQ klaar staat.

Sighisoara, middeleeuws stadje, net als in Duitsland

De volgende dag rijden we al om 8 uur naar de barokke zomerresidentie van de koningen van Roemenië. Prachtig houten beeldhouwwerk, Italiaans marmer en oogverblindend verguldsel strijden om je aandacht in het overdadig versierde kasteel. Onze reisleiding geeft goede uitleg over het koningshuis, interessant.  Het is eerste Pinksterdag hier in Roemenië, orthodoxe Kerk, dus is het heel erg druk!

De wijnproeverij is interessant en leuk om te zien. Natuurlijk kopen we een flesje.  

Maandag staat een wandeling op het programma met een picknick. Helaas gaan we maar een klein eindje het nationale park in en valt de wandeling tegen. Hier zou ik wel met mijn eigen camper willen rijden!

De bus is deze dag en de volgende bijzonder: een stadsbus uit Denemarken, de chauffeur start de bus door een zijluik te openen en twee draadjes tegen elkaar te houden. Na een onverhoedse beweging van onze reisleider valt het dakluik er bijna uit.

Picknick

Vandaag bewonderen we de indrukwekkende vestiging van Rasnov. Deze hoge steenklomp was al in de eerste eeuw na Christus een verdedigingswerk. In de late middeleeuwen waren er ruim 50 huizen en kon het beneden liggende dorp bij een aanval in deze vesting een veilig heenkomen zoeken. Natuurlijk is deze vesting door de Turken veroverd.

De kroon en scepter van het Roemeense koningshuis 

Het vesting-kasteel te Bran is prachtig ingericht voor de Roemeense koningin Maria in het begin van de vorige eeuw. Er wordt veel interessante informatie gegeven. Zelfs de lift naar beneden die de koningin liet bouwen in 1937 is er nog!

Morgen rijden we weer een stukje verder, leuk!

Prachtige natuur en oude kerken

Het valt best mee, dat hutje mutje staan in Cozanesti. Soms denk ik wel "Hanneke, stel je niet zo aan". 

De eerste dag regent het, het tripje met de kabelbaan wordt uitgesteld. Het weer knapt op, we wandelen naar een modern klooster, indrukwekkend. 

Vooral omdat er ook relatief veel mensen langs komen in de korte tijd dat wij er zijn. 

Modern klooster

De uitleg duurt mij een beetje lang, zeker als die nog wordt gevolgd door een vertaling. Later lees ik op Wikipedia dat Roemenen wel vaker breedsprakig zijn. 

Het is leuk om te zien hoe Roemenen omgaan met de brede rivier. Mensen leggen hun eigen voetbrug aan! s’Avonds eten we alweer zo lekker in het restaurant bij de camping. 

Een zelf aangelegde voetbrug over de rivier, beetje eng!

De volgende dag doen we een lange bus-excursie. Het is interessant om zoveel van het land te zien. Veel bergen en bossen, redelijke wegen, de huizen zien er goed uit, er wordt veel gebouwd. De mensen zien er redelijk gekleed uit. Overal bloeien bloemen, in de weiden, langs de kant van de weg, in de voortuinen schitteren de rozen.

We bezoeken een 2-tal oude kloosters uit de 16-de eeuw die van binnen en buiten helemaal met fresco's zjjn beschilderd. Indrukwekkend. Jammer dat er voor het 2-de klooster wat weinig tijd was. Wel is er ruim tijd voor een uitstekende lunch met wijn, heerlijk. I.v.m. de lijn wordt ik er goed in een deel te laten staan, ook al is het nog zo lekker. 

De hele muur van de kerk is beschilderd, uit de 16-de eeuw.

Op de terugweg gaan we langs een museum met gedecoreerde eieren, een oud ambacht hier. De demonstratie is interessant. 

Op maandag nemen we alsnog de kabelbaan naar de alpenweiden. Helaas gaat het fout met het instappen van Nils, hij valt; iedereen schrikt want zijn hoofd bloedt behoorlijk. Gelukkig is er verband en ziet het er niet erger uit dan vorig jaar toen hij met de fiets was gevallen. Even later zweven we alsnog omhoog.  Ik hoop dat we er kunnen wandelen, maar de meeste tjjd gaat naar een uitgebreide lunch. 

Dinsdag rijden we verder. We volgen de rivier de Bistrita voor 60 kilmeter, helemaal langs het 35 kilometer lange Bicas en stuwmeer. Daar vinden we een leuk lunch plekje met uitzicht op de hoge dam.   

Lunch onder de hoge muur van de stuwdam

Bicas kloof

De weg gaat dor de imposante Bicas kloof. We parkeren Zwerver (met moeite!) en verbazen ons over de steile rotswanden. 

We zijn net op tijd op de prachtige camping Vasskert in Sovata voor mijn Skype gesprek met Libanon. Gelukkig is de telefoonontvangst goed genoeg.

Sovata is een kuuroord. Het ligt op een gigantisch zoutblok. In een aantal meertjes kan in het geneeskrachtige water worden gezwommen. Nils en ik vragen wandel-informatie bij de plaatselijke VVV. Ja wandelen rond de meertjes kan wel, maar in het bos zijn beren en is het dus niet veilig om te wandelen. . .  

Dus wandelen we daar en door het dorp. Het uitzicht vanaf de uitkijktoren is mooi. We maken een safari tocht in oude leger trucks, grappig, en eten heerlijk forel. Het regent hier iedere middag (tot nu toe), dus de bezichtiging van de forellenkwekerij valt letterlijk in het water. De regenis geen enkel probleem want overdag schijnt de zon volop, dus een beetje afkoeling is helemaal goed! Gisteravond hebben we heel gezellig tot 10 uur buiten ztten kletsen.

Op safari met leger trucks

Vandaag heb ik een prachtige fietstocht gemaakt en Nils heeft wel 6 uur gewandeld als training voor de 4-daagse. Het gaat goed met zijn achillespees! De tafel voor vanavond ia al mooi gedekt. Er komt muziek en goulash!

Eerste indrukken van Roemenië

De tijd vliegt hier, we zijn al zes dagen onderweg!

Op dinsdag 4 juni rijden we Roemenië binnen. Dat is natuurlijk simpel want Roemenië hoort ook bij Schengen. We moeten alleen een tol-kaart kopen om op de wegen te mogen rijden.

De koeien lopen zo het water in; er is geen hek

 We vinden een prachtig plekje aan een meer om koffie te drinken. Overal bloemen in de wei, de koeien lopen zo het water in. Een boer kluistert zijn paard en stuurt het daarna met een klap op de billen de gemeenschappelijke wei in, geen hek te bekennen. Ook voor de lunch zitten we heerlijk aan een klein riviertje, een goed begin.

Die avond slapen we op het erf van een brandewijnstokerij. De uitleg is langdradig, het eten prima, de drank overvloedig en de muziek erg leuk om op te dansen. Het toetje staat pas om 23:00 uur op tafel, een beetje laat maar toch een leuke avond.

We kopen paddestoelen en onderhandelen met pen en papier 

Woensdag gaat de weg door prachtig glooiend landschap met overal veel bloemen. Er is van alles langs de weg te koop, gisteren hebben we al heerlijke zoete aardbeien gekocht, vandaag kopen we bospaddestoelen, eekhoorntjesbrood.  Die eten we de volgende dag zonder problemen op. 

We verwachten dat Roemenië een arm land is, maar de huizen in dit gebied zien er prima uit; er wordt veel gebouwd, hoewel het soms lang kan duren voor het af is. Paard en wagen worden hier nog gewoon gebruikt, ook op de grote weg. 

Paard en wagen is gewoon een vervoersmiddel

Veel kerken hebben daken van blik, ook het nieuwe, pas gebouwde klooster waar we gaan kijken. Binnen is het rijk versierd.  

Het dak is van tin of aluminium, binnen overal fresco's

De camping in Sapanta is een beetje klein, we staan opgepakt op elkaar. Gelukkig is er voor ons een beetje verder een plekje in de zon om te zitten.

Donderdag ochtend staat de bus klaar. Op het “vrolijke Kerkhof” zijn alle graven versierd met prachtige houtschilderingen. Dit is een Unesco werelderfgoed-site geworden. Het gaat het dorp goed: de kerk heeft een prachtig nieuw kleurig dak gekregen.

Het vrolijke kerkhof met mensen in lokale dracht, het is een feestdag

Helaas is ons bezoek aan het openluchtmuseum een natte bedoening. Ik geniet  van de oude houten huizen, schuren en een kerk, maar de groep zoekt al snel een cafeetje op voor de koffie. 

De oudere gevangenis van de tijd van het communisme is heel deprimerend. Het is bijna onvoorstelbaar dat hier nog maar 30 jaar geleden mensen zonder vorm van protest werden opgesloten en gemarteld! Het monument op de binnenplaats is indrukwekkend. 

Monument in de gevangenis 

Het is leuk om nog even in het stadje rond te lopen. Als je een zijstraat neemt van het grote plein met de indrukwekkende gebouwen en kerken kom je meteen op onverharde weggetjes en liggen de houtstapels langs de huizen.

Donderdag vertrekken we al om 7:00 uur! We gaan onderweg naar onze volgende kampeerplaats een rit maken met een oude stoomtrein. Het is erg druk, maar de organisatie is prima. Het blijkt dat een Zwitser deze oude spoorlijn heeft opgekocht om er een toeristische attractie van te maken. De bestemmings-bordjes op de wagons hebben dan ook Zwitserse namen. 

Met de stoomtrein

De rit is prachtig. Eerst staan er nog huizen en boerderijen. Met paard en wagen wordt het hout aan de kant van de rivier opgeladen. Later is er alleen de rivier, begroeide bergen en puntige rotsen. We denken maar niet aan alle CO2 die de lucht in gaat; we zien wel hoe er door deze lijn veel banen worden gecreëerd.

Onderweg is zelfs gezorgd voor een sanitaire stop met koffie. Aan het eind van de lijn wacht een barbecue! Nils en ik wandelen nog een eindje langs het spoor om het rangeren te zien. Het begint te regenen, de trein vertrekt een kwartier te vroeg! Dan de barbecue maar in de trein opeten.

Veel modder . . . .

Op de terugweg hebben we heel veel plezier door samen allerlei liedjes te zingen die verrassend veel mensen blijken te kennen. Het helpt dat Reina heel goed kan zingen en de anderen mee kan krijgen. Hartstikke leuk. Die middag moeten we nog een paar uur rijden naar onze volgende stop in Cozanesti. Hier zouden we lekker breed uit moeten kunnen staan op een groot weiland, maar vanwege de vele regen is het weiland niet begaanbaar. Algauw zit een camper vast!

Nu staan we allemaal hutje mutje op het kleine stukje grond dat verhard is. Onze Zwerver staat tussen het restaurant en het buitenzitje in. Wel jammer, want we slapen hier vier nachten. 

Maar. . .  niets aan te doen.

Folklore avond in Cozanesti

Nog 4 dagen Hongarije, wat vinden we van dit land?

Voor  meer foto's en onze route, klik op het plaatje rechts-boven: Polarsteps

Boedapest, 30 en 31 mei

Twee dagen hebben we doorgebracht in Boedapest, een prachtige stad, wel heel groot!

Er zijn meerdere centra, eentje in Buda, en eentje in het oude Pest. In Buda staat het grote, indrukwekkende koninklijke paleis. De parlementsgebouwen staan als tegengewicht aan de andere kant van de Donau-oever, in Pest dus. Kerken staan overal, oude gebouwen ook. Veel is gerestaureerd, de stad ziet er over het algemeen goed uit.

Het paleis aan de Donau

De eerste dag gaan we met de trein de stad in en lopen we helemaal naar het paleis. Dat is een eind! De tweede dag rijden we naar de stadscamping en fietsen van daaruit door de stad en langs de Donau, leuk. Helaas is niet alles open; voor de parlementsgebouwen moet je via internet een kaartje kopen of anders tussen acht en negen ‘s ochtends. De buitenkant is ook indrukwekkend en mooi. De stijl is neogotisch van begin 19^e eeuw.

We worden verrast door een open-lucht uitvoering voor het operettegebouw door een Pools orkest. Leuk.

Verrassing: Openlucht uitvoering

Eger

Op zaterdag 1 juni rijden we naar Eger een leuk stadje met mooie gebouwen in het noordoosten van Hongarije. Dit is wat overzichtelijker. Het fort uit 1200 geeft een lesje Hongaarse geschiedenis. Hier zijn de Turken eerste afgeslagen, 1552. In 1585 konden 3000 verdedigers het niet bolwerken tegen het leger van 100.000 man van de Sultan. Dit resulteerde in een bezetting van Hongarije door de Turken van 80 jaar.

Uit die tijd stamt een oud Turks bad wat nu helemaal is gerestaureerd. Nils en ik dompelen ons onder in het hete, geneeskrachtige water. Ook de sauna is heerlijk. Nils doet ook de koude baden, ik natuurlijk niet. 

Ontbijt in de zon in de stad!

Met Mariette en Kees eten we heel gezellig op een terrasje van het centrale plein. Dat kan omdat we gewoon op een parkeerplaats in het stadje overnachten. Hierboven ons ontbijt op zondagochtend. In de zon!

Poroszlo

De app “Park4Night” geeft een rustige parkeerplek langs een gebied met veel meren volgens de kaart. Dat lijkt ons lekker rustig voor we met 22 campers op stap gaan. 

Ons parkeerplaatsje aan het meer

Er blijkt een fietspad langs de parkeerplaats te lopen. Navraag leert dat dit rondje ruim 65 km om het meer heen gaat. Een lunch is snel gepakt, met genoeg water, de verrekijker en het fototoestel, zitten we al snel op de fiets. Het weer is fantastisch, overal zien we vissers langs het water, kleine haventjes met bootjes wisselen de bomen langs de oevers af, zwaluwen scheren over het water, kortom een heel afwisselende tocht. Het meer blijkt een stuwmeer te zijn met aan de andere kant een elektriciteitscentrale. Wij fietsen op de dijk om het meer heen. Moe en voldaan zakken we in de stoelen voor onze camper,

Met Mariette en Kees proosten we op een aantal leuke dagen samen.

Onderweg naar Debrecen stoppen we bij een klein nationaal park. 

Volgens het bord bij de parkeerplaats komt hier een bijzonder kleurige vogel voor. We gaan er wandelen en zien ze zowaar in grote getalen vliegen. Nils ontdekt dat hun nesten vlakbij zijn, gegraven holen in een zandwal. Het is genieten van de bonte verenpracht in de zon. Als we de vogel op internet nazoeken, blijkt het een scharrelaar te zijn.

Scharrelaar

Nu staan we op de camping van Debrecen, de groep bestaat uit in totaal 21 campers. Vanavond eten we met de samen en morgen op naar Roemenië! We hebben er zin in.

Wat vinden we van Hongarije?

Natuurlijk kun je na een kleine week in een land geen definitieve conclusies trekken. Het wordt dus een paar eerste indrukken. Op ons maakt Hongarije een redelijk welvarende indruk. Er wordt behoorlijk wat gebouwd en gerestaureerd in Boedapest maar ook in de kleine stadjes en dorpjes op het platteland. De wegen zijn heel behoorlijk, de snelwegen meer dan prima, verder naar het oosten lijkt het wat minder te worden en hobbeliger, met  meer gerepareerde gaten. De huizen in de dorpjes zijn niet erg groot, in de stad staan natuurlijk veel flatgebouwen; in het algemeen is het onderhoud zeer behoorlijk. De restaurants zijn prima, we hebben heerlijk gegeten voor redelijke prijzen, 10 tot € 15 voor een maaltijd.

Het land doet leeg aan, er zijn hele grote akkers met maar af en toe wat gebouwen, een erfenis van de Sovjettijd? De velden met verschillende soorten graan, mais en tabak (?) zien er verzorgd uit. Er staan grote bevloeiings-machines, zoals we die ook zagen in Zuid-Afrika bijvoorbeeld.

Veel mensen, vooral de jongeren, spreken goed Engels. Dat is gemakkelijk. In Duitsland en Oostenrijk zagen we nog overal advertentie-borden voor de Europese verkiezingen. Hier in Hongarije zien we daar niets (meer?) van.