“Nils, mijn portemonnee zit niet in mijn handtas,
heb jij die soms gezien?” Nee, Nils heeft hem niet gezien en ik zelf de laatste
drie dagen ook niet, oei!
We gaan zoeken: eerst in de rugzak die we gebruiken
voor de boodschappen. Die voelt zwaar aan, maar dat is de zaklamp. Dan in alle
kastjes, ook niets. Via internet bankieren blijkt dat twee dagen geleden de
bankpas voor het laatst is gebruikt bij het LPG tanken. Daarna niet meer, dus
waarschijnlijk is de portemonnee niet gerold. Toch kunnen we hem niet vinden.
De camper heeft veel verborgen hoekjes en kastjes, met name in de dubbele
bodem. Die leer ik nu goed kennen, omdat ik ze allemaal napluis met de
zaklantaarn. Helaas, de portemonnee blijft zoek.
 |
| In Ronda gebruiken we de luifel voor de eerste keer |
Toch maar de creditcard
blokkeren, gelukkig is daar niets mee gebeurd de laatste week. Het is wel een probleem: mijn rijbewijs zat in de
portemonnee, net als mijn OV-chip-kaart. € 200 is ook een groot bedrag om
zomaar kwijt te zijn. Ik vind mezelf heel dom! Baaaaalen.
De volgende dag gaan we boodschappen doen, de
rugzak wordt tevoorschijn gehaald. Die voelt wel een beetje zwaar aan. . . de
portemonnee zit er toch in. We zijn helemaal blij en kopen een extra flesje
wijn voor het weekend om dit te vieren.
 |
| Naast het stuwmeer als enige camper |
Ondertussen doen we nog steeds rustig aan. We maken
alleen maar kleine wandelingetjes, Nils zijn achillespees moet echt rust
hebben. Woensdagmiddag 6 maart parkeren we bij het mooie stuwmeer, Embalsa de
Zahara. Ik maak een wandeling, ook hier loopt een onverharde weg vlak langs het
meer. Die gaan we de volgende dag samen fietsen, hartstikke leuk met prachtige
uitzichten op het meer en op het dorpje Zahara de la Sierra, wat hoog op de
heuvel ligt met een oud Nasriden kasteel. De zon schijnt weer uitbundig na de regen van de dag ervoor;
heerlijk om te picknicken.
 |
| Fietsen rond het meer, prachtig! |
We (Hanneke achter het stuur) rijden door naar
Grazalema via een heel smal, heel stijl weggetje helemaal naar boven naar de
pas met prachtige uitzichten. Gelukkig komen we hier geen andere campers tegen,
personen auto’s zijn al spannend genoeg! Bij de korte wandeling naar de indrukwekkende
Gargante Verde, groene kloof, zweven de gieren majestueus vlak voor onze ogen
door de kloof, prachtig. Twee gemzen staan rustig te grazen bij de waterbak; ze
lijken niet bang voor mensen.
 |
| Onderweg naar Grazalema |
 |
| 2 gemzen langs het pad |
Volgens ons boekje is “de Via Verde de la Sierra”
een oude spoorweg die veranderd is in een fiets-wandelen ruiterpad; net als aan
het begin van deze reis. Fietsen gaat prima voor mensen met voet-problemen!
Nu staat ons mobiele huisje bij het begin van dit
pad op de parkeerplaats van het oude treinstation, waar we vanmiddag heerlijke
Tapas hebben gegeten. We mochten zelfs hun wasmachine gebruiken. De was heeft
eerst buiten gedroogd; de rest hangt nu binnen in de camper. Die droogt morgen
wel verder als wij gaan fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten