De camper-neus naar het Noorden

Over de oude spoorlijn langs de rivier

Op zaterdag 9 maart fietsen we de 36 km van de oude spoorlijn “Via Verde de la Sierra”.  een oude spoorweg. De heenweg gaat ongeveer 500 m omhoog, vooral Nils doet aan conditie training om zijn fiets-accu te sparen. De tocht is prachtig, langs de rivier met mooie uitzichten en spectaculaire rotspartijen, door korte en lange tunnels, de laatste meestal met verlichting, gelukkig. De bloemen bloeien uitbundig, de vogels zingen. De gieren cirkelen boven de rots pieken, vooral op de thermiek in de middag.

Op het stationnetje aan het andere einde eten we heerlijk in het zonnetje. De terugweg is gemakkelijk, nu gaan we grotendeels naar beneden. Toch hebben we allebei kramp in onze kuiten, nog niet eerder hebben we 76 km op een dag gefietst over grotendeels gravelweggetjes. 

‘s Avonds maken we een plan voor de terugreis: door het midden van Spanje langzaam naar het noorden. Dan kunnen we iedere dag nog wat zien en niet alleen maar rijden.

De eerste stop is Merida. Eigenlijk verwachten we minder campers nu we verder van de kust zijn. Maar ook de camper plaats van Merida loopt ‘s avonds bijna helemaal vol! Wij genieten van het Romeinse theater en de arena. Met de fiets verkennen we het stadje: het fort, de Romeinse brug en de leuke parken rond de rivier.

De volgende ochtend nemen we een kijkje bij de oude Romeinse renbaan met prima uitleg. De film “Ben Hur” komt helemaal boven!

Merida: Romeins theater, het oude en het middeleeuwse aquaduct 

Merida had in de Romeinse tijd een drietal aquaducten, een deel van 50m lang en 18m hoog is van het aquaduct bewaard gebleven, nu vooral gebruikt door de ooievaars als hoge nestplaats. De Romeinen hebben 8 km buiten het stadje een stuwdam aangelegd om dit aquaduct te voeden. In de middeleeuwen is een nieuw, lager aquaduct aangelegd om het water uit dit stuwmeer te halen. Dit laatste aquaduct lijkt nog steeds functioneel. We fietsen er een heel eind langs, tot buiten het stadje. Op sommige plaatsen druipt er nog water uit!

Met de camper rijden we naar het oude Romeinse stuwmeer (Proserpina) en vinden er een prachtig lunch plaatsje. De romeinse stuwdam, 1900 jaar oud en Unesco erfgoed, is goed onderhouden en functioneert nog steeds! 

Cáceres, de volgende stad, heeft een mooi oud centrum waar ik nog dezelfde middag op de fiets naartoe ga. Nils duikt lekker zijn bed in. De volgende ochtend fietsen we er samen naar toe, bezoeken de kathedraal en doen een (Spaanstalige!) rondleiding door een prachtig oud groot herenhuis, dat door de eigenaars helemaal is gerestaureerd. Het heeft kamers van de 15^e tot en met de 19^e eeuw. De gids spreekt duidelijk Spaans, en samen met de beknopte Engelse versie op papier, kunnen we er het meeste zo waar begrijpen. Leuk!

Koffie langs een van de stuwmeren van de Taag

Nils heeft al weer genoeg gelopen, dus fietsen we terug naar de camper. Verder met de neus naar het noorden, lunchen we bij een van de stuwmeren van de Taag. Deze rivier bestaat alleen maar uit stuwmeren, zo hard is het water hier nodig in Spanje voor bevloeiing en drinkwater. We verwonderen ons erover hoe leeg het binnenland van Spanje is. Hier veel extensieve veeteelt onder kurkeiken, eindeloze stukken land met  maar hier en daar een huis of een dorpje. 

Prachtig plekje langs de Jerte rivier

We nemen de kleinere weg door de vallei van de Jerte rivier. De kersenbomen bloeien, de eerste bladeren van de loofbomen zijn prachtig licht groen, de bergen worden hoger en woester; een mooie tocht. In deze vallei is veel meer bewoning, waarschijnlijk omdat er meer water is en misschien is de grond er vruchtbaarder.

Halverwege de vallei is de beloofde camper-plaats dicht, maar er is parkeermogelijkheid aan een zijriviertje van de Jerte. Heerlijk in het zonnetje tussen de wilde bloemen, met veel uitbundig zingende vogels, het is tenslotte lente, zit ik heerlijk in het zonnetje te genieten van dit mooie plekje! 

Morgen verder met de neus naar het Noorden.