Uitzicht vanaf de camping bij Nat. Park Durmitor in Montenegro
Het weekend met onze oudste
dochter en schoonzoon in München is als altijd heel gezellig! We wandelen in de
bergen en bekijken een mooi openlucht museum. Het is warm in München, ruim 30
graden; een voorbode wat we nog gaan krijgen?
Op maandagochtend morgen haalt de huisarts van onze dochter vakkundig de hechtingen uit mijn voorhoofd. In alle drukte van de voorbereidingen was ik gevallen met de fiets. Gelukkig heelt de wond prima. Nu kunnen we echt op pad.
Nog op maandagmiddag rijden we
dwars door Oostenrijk, over de tolwegen en door de tunnels schiet het op. Om
18:30 zitten we vlak bij Ljubljana aan een koud biertje en een lekkere maaltijd
bij een stromend riviertje. Niet verkeerd!
![]() |
Biertje an het water op maandgag onze eerste reisdag. |
Dinsdag rijden we verder over
de tolweg Kroatië in. Hier zijn we nog niet eerder geweest. De snelweg is
prachtig en heel rustig. De tol is pittig, 42 euro, maar een extra tank diesel
is ook niet gratis, troosten we onszelf. Het land is leeg, heel leeg. Bijna
geen afslagen, nauwelijks huizen. Af en toe kleine veldjes met wat gras; vooral
heel veel rotsen en een enkele canyon. Even komen we bij de kust, de
Adriatische zee is oogverblindend blauw. Wij rijden door, Montenegro is nog
ver.
Normaal tanken we bijna nooit
op de snelweg: te duur, maar hier is bijna niets, dus ook geen goedkope tank
redelijk dichtbij, dus tanken we toch aan de snelweg. De prijs in Euro’s is
ongeveer 1,75 per liter; te betalen met
onze pinpas, we hebben geen lokaal Kroatisch geld.
2 lifters vragen of ze mee
mogen rijden; we hebben plaats en vroeger stonden we zelf ook met onze duim
omhoog langs de weg, dus prima. We hebben een route uitgezet op onze telefoon
en rijden verder het binnenland in via de tolweg. Het wordt wel heel erg rustig
op de weg, en ja de snelweg houdt op. Er wordt nog wel gebouwd, maar we moeten
verder op de gewone weg.
Onverwachts snel doemt de
grens van Bosnië-Herzegovina op. (eigenlijk hebben we onze route niet zo goed
gepland….) Geen EU land, dus geen
internet op de telefoon via onze bundel. En dus ook geen route via onze favoriete
app “Park4night”. Met hulp van onze lifters vinden we een onverwacht leuke
camping aan een klein beekje, zelfs met WiFi.
Helemaal goed. We zitten heerlijk buiten naast het riviertje met
schitterende uitzichten op de hoge rotswanden naast ons; genieten. De
waterspreeuw en de wielewaal laten zich bewonderen, net als de vele
waterjuffers.
![]() |
De water-spreeuw |
![]() |
Aan het water op de camping in Bosnie Herzegowina |
Woensdagochtend rijden we verder door het weer erg lege Bosnië-Herzegovina. Er zijn kleine boerderijtjes, een paar kleine trekkertjes op de wegen, de geiten-huiden na de slacht hangen te drogen bij een schuurtje. Het landschap is indrukwekkend, we rijden op de berghelling langs een prachtig dal, wat uiteindelijk het meer van Bileca wordt.
Bij het meer van Belica
We stoppen regelmatig om de uitzichten
te bekijken. Nils rijdt Zwerver iets verder naar achteren om minder op de weg te
staan en raakt zomaar een steen: het trapje stond nog uit. Dat kan nu niet meer
elektronisch worden ingeklapt en zit met een touwtje vast! Nou ja, we zijn nog
fit genoeg om zonder trapje uit te stappen. We vinden vast ergens een garage om
het te repareren.
![]() |
De geslachte geiten; onder: dal in Bosnié-H |
Rond het middaguur rijden we
Montenegro binnen, onze lifters willen naar Griekenland, wij naar het nationale
park Durmitor. Hier scheiden onze wegen; het was gezellig een dagje
medereizigers te hebben.
Na weer een rit met
indrukwekkende vergezichten staan we nu op een kleine camping met een
schitterend uitzicht op de hoge rotsen van het Durmitor gebergte. Het heeft
vanmiddag geonweerd, de Wifi ligt eruit. Voorlopig valt het mee met de warmte.
Hier in de bergen zitten we ’s avonds binnen, zeker na de regen van vanmiddag. Morgen
gaan we hier de omgeving verkennen.
(Dit verhaaltje komt nu pas op het web, omdat de Wifi van de camping het al die tijd niet heeft gedaan…)
Jullie maken weer genoeg mee Hanneke en Nils, een vrij gevoel lijkt me om zo de wereld te verkennen
BeantwoordenVerwijderen